Read სბს–2013 რუთი 2 Bible Online

რუთი 2 - სბს–2013 bible

რუთი 2

¹ნაყომის ერთი სახელგანთქმული მდიდარი ნათესავი ჰყავდა თავისი ქმრის, ელიმელექის, საგვარეულოდან – სახელად ბოყაზი.

²მოაბელმა რუთმა უთხრა ნაყომის: „ნება მომეცი, წავიდე მინდორში და თავთავი ავკრიფო მათ ნამკალში, ვის თვალშიც მადლს ვპოვებ.“ „წადი, ჩემო შვილო,“ – მიუგო ნაყომიმ.

³წავიდა რუთი მინდორში და კრეფდა თავთავს მომკელთა კვალდაკვალ. და აღმოჩნდა, რომ ის მინდორი ეკუთვნოდა ბოყაზს, ელიმელექის ნათესავს.

⁴და, აჰა, ბოყაზი მოვიდა ბეთლემიდან და მომკელებს მიმართა: „უფალი გწყალობდეთ!“ მათ უპასუხეს: „გაკურთხოს უფალმა!“

⁵ბოყაზმა ჰკითხა თავის მსახურს, რომელიც თავზე ადგა მომკელთ: „ვისია ეს ყმაწვილი ქალი?“

⁶მსახურმა, რომელიც მომკალთ ადგა თავზე, უპასუხა: „ეს ყმაწვილი ქალი მოაბელია, რომელიც ნაყომისთან ერთად არის მოსული მოაბის ველებიდან.

⁷გვთხოვა, ნება მომეცით, ჩაბნეული თავთავი ავკრიფოო მომკელთა კვალდაკვალ. მოვიდა და დილიდან აქამდე წუთით არ შეუსვენია.“

⁸მაშინ უთხრა ბოყაზმა რუთს: „მომისმინე, ჩემო შვილო, თავთავის ასაკრეფად აქედან ნუღარსად წახვალ. აქ დარჩი ჩემს მსახურ ქალებთან ერთად.

⁹ხომ ხედავ ამ ყანას, ესენი რომ მკიან, იარე მათ უკან. მე ბიჭებსაც ვუბრძანე, არ დაგიშალონ; როცა მოგწყურდეს, მიდი და წყალი იმ ჭურჭლიდან დალიე საიდანაც ჩემი მსახურები იღებენ.“

¹⁰მაშინ რუთმა თავი დახარა მიწამდე და თაყვანი სცა მას და უთხრა: „რა მადლი ვპოვე შენს თვალში, რომ ასე კეთილად მიმიღე, მე ხომ უცხო ტომის ქალი ვარ?“

¹¹ბოყაზი კი მიუბრუნდა და უთხრა: „ყველაფერი გაგებული მაქვს, რაც შენი დედამთილისთვის გააკეთე შენი ქმრის სიკვდილის შემდეგ; როგორ დატოვე მამაშენი, დედაშენი და შენი სამშობლო ქვეყანა, და მოხვედი ხალხში, რომელსაც ადრე არც კი იცნობდი.

¹²უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, რომლის ფრთებქვეშ შესაფარებლადაც მოხვედი, სრულად გადაგიხადოს მაგ სიკეთისათვის.“

¹³უთხრა რუთმა: „მადლი მიპოვია შენს თვალში, ჩემო ბატონო, ვინაიდან მანუგეშე და გულითადად დამელაპარაკე, როგორც შენს მხევალს, თუმცა მე შენი მხევლობის ღირსიც არა ვარ.“

¹⁴სამხრობისას ბოყაზმა რუთს დაუძახა: „მოდი, აქ ჭამე პური და ძმარში ამოაწე ლუკმა.“ მივიდა რუთი და დაჯდა მომკელთა გვერდით. ბოყაზმა მას ქუმელი მიაწოდა. ჭამა რუთმა, დანაყრდა და ცოტაოდენი კიდევაც დარჩა.

¹⁵შემდეგ რუთი თავთავის ასაკრეფად ადგა. ბოყაზმა კი თავის ბიჭებს უბრძანა: „ძნებს შორისაც აკრიფოს, ნუ დაუშლით;

¹⁶ხელეურებიდანაც დაყარეთ ხოლმე და დატოვეთ, რომ აკრიფოს, ნუ დაამადლით.“

¹⁷ასე კრეფდა ის საღამომდე თავთავს ყანაში; შეგროვილი გამოფშვნიტა და ერთ ეფამდე გამოუვიდა ქერის მარცვალი.

¹⁸აიღო თავისი ტვირთი რუთმა და ქალაქში დაბრუნდა. ნახა დედამთილმა მისი ანაკრეფი. რუთმა მას ის საჭმელიც მისცა, რაც სამხრობისას დაიტოვა.

¹⁹და ჰკითხა მას მისმა დედამთილმა: „სად ჰკრეფდი დღეს, სად შრომობდი? დალოცვილი იყოს, ვინც შენ კეთილი თვალით შემოგხედა!“ რუთმა უამბო დედამთილს, ვისთანაც შრომობდა და უთხრა: „იმ კაცს, ვისთანაც მე დღეს ვიმუშავე, ბოყაზი ჰქვია.“

²⁰ხოლო ნაყომიმ უთხრა თავის რძალს: „უფალმა დალოცოს ის, რადგან წყალობა არ მოაკლო არც ცოცხლებს და არც მკვდრებს.“ და უთხრა ნაყომიმ რუთს: „ჩვენი ახლობელია ის კაცი.“

²¹და თქვა მოაბელმა რუთმა: „მან ისიც მითხრა, ჩემს მსახურებთან დარჩი, სანამ მკას დამიმთავრებენო.“

²²უთხრა ნაყომიმ რუთს, თავის რძალს: „კარგია, ჩემო შვილო, რომ მის მსახურ ქალებთან ერთად ივლი, რათა არავის გადააწყდე სხვა ყანაში!“

²³დარჩა რუთი ბოყაზის მსახურ ქალებთან ერთად, კრეფდა თავთავს, ვიდრე ქერისა და ხორბლის მკა არ დასრულდა, და ცხოვრობდა თავის დედამთილთან ერთად.