Read სბს–2013 1 მეფეთა 25 Bible Online

1 მეფეთა 25 - სბს–2013 bible

1 მეფეთა 25

¹იყო კაცი ვინმე მაყონში და ფარები ქარმელში ედგა. ძალზე მდიდარი იყო ის კაცი: ჰყავდა 3 ათასი სული ცხვარი და ათასი თხა. ცხვრის პარსვისას ქარმელში იმყოფებოდა.

²სახელად ამ კაცს ნაბალი ერქვა, მის ცოლს – აბიგაილი. კეთილგონიერი და ლამაზი შესახედავი იყო ის ქალი, ხოლო კაცი – უკმეხი და ავისმქნელი. ქალების გვარიდან იყო იგი.

³და როცა შეიტყო დავითმა უდაბნოში, რომ ცხვრის პარსვა აქვსო ნაბალს,

⁴გაგზავნა ათი ჭაბუკი და უთხრა მათ: „ადით ქარმელში, მიდით ნაბალთან და მოიკითხეთ ჩემი სახელით.

⁵და უთხარით ასე: ‘იცოცხლე, მშვიდობა შენ და მშვიდობა შენს სახლს, მშვიდობა მთელს შენს სარჩო-საბადებელს;

⁶გავიგე, რომ პარსვა გაქვს. შენი მწყემსები იყვნენ ახლახან ჩვენთან ერთად; არ დაგვიჩაგრავს ისინი, არაფერი დაჰკლებიათ იმ ხნის მანძილზე, ვიდრე ქარმელში იყვნენ.

⁷ჰკითხე შენს მსახურებს და მოგახსენებენ. იქნება მადლი ჰპოვონ ჩემმა მსახურებმა შენს თვალში, რაკი სიხარულის დღეს მოვედით. მიეცი, რაც შეგიძლია შენს მსახურთ და შენს შვილს – დავითს.’“

⁸და მივიდნენ დავითის კაცები და მიუტანეს ნაბალს ეს სიტყვები დავითის სახელით და დაელოდნენ.

⁹მიუგო ნაბალმა დავითის მსახურთ და უთხრა: „ვინ არის დავითი? ვინ არის იესეს ძე? დღეს გამრავლდნენ მსახურნი, თავიანთ ბატონებს რომ გაურბიან.

¹⁰ავიღო ჩემი პური, წყალი და ღვინო, მპარსველებისთვის გამზადებული საკლავი, და მივცე კაცებს, რომელთა ასავალ-დასავალიც არ ვიცი?“

¹¹უკან დაბრუნდნენ თავისი გზით დავითის მსახურნი, მივიდნენ დავითთან და მოახსენეს ყოველივე.

¹²და უთხრა დავითმა თავის კაცებს: „ყველამ შეიბით მახვილი წელზე!“ და ყველამ შეიბა მახვილი. შეიბა დავითმაც თავისი მახვილი. და გაჰყვა დავითს ოთხასამდე კაცი, 200 კაცი აღალთან დარჩა.

¹³და მიუტანა ამბავი აბიგაილს, ნაბალის ცოლს ერთმა მსახურთაგანმა და უთხრა: „მოციქულები გაუგზავნა დავითმა უდაბნოდან ჩვენს ბატონს და მოიკითხა, მაგრამ მან აბუჩად აიგდო ისინი.

¹⁴ძალიან კარგად გვეპყრობოდა ეს ხალხი, არ დავუჩაგრივართ, არაფერი დაგვკლებია ველზე მათთან ერთად ყოფნისას.

¹⁵ზღუდედ გვედგნენ დღისით და ღამით, როცა მათ სიახლოვეს ვმწყემსავდით ფარებს.

¹⁶და ახლა აწონ-დაწონე, როგორ უნდა მოიქცე, რადგან სასჯელი ელის ჩვენს ბატონსა და მთელს მის სახლს. თავად ხომ უგვანი კაცია, მასთან ლაპარაკი არ შეიძლება.“

¹⁷და ისწრაფა აბიგაილმა: აიღო 200 პური, ორი ტიკი ღვინო, ხუთი შემწვარი ცხვარი, ხუთი საწყაო ქუმელი, 100 მტევანი ჩამიჩი, 200 აცმა ლეღვის ჩირი და აჰკიდა სახედრებს.

¹⁸და უთხრა თავის მსახურებს: თქვენ წინ წადით, მეც ახლავე უკან გამოგყვებით. არაფერი უთქვამს ნაბალისთვის, თავისი ქმრისთვის.

¹⁹და როცა ვირზე მჯდარი ეშვებოდა ხეობაში, აჰა, დავითი და მისი კაცებიც გამოჩნდნენ, და შეეგება მათ აბიგაილი.

²⁰და თქვა დავითმა: „ტყუილად ვიცავდი ამ კაცის სარჩო-საბადებელს უდაბნოში. არაფერი დაუკარგავს ქონებიდან, მაგრამ ეს სიკეთე ბოროტად გადამიხადა.

²¹ასე და ასე უყოს ღმერთმა დავითის მტრებს და უარესიც, თუ ყოველივე იმისგან, რაც ნაბალს ეკუთვნის, თუნდაც ერთი კაცი დავტოვო ცოცხალი დილამდე.“

²²როგორც კი დაინახა აბიგაილმა დავითი, სასწრაფოდ ჩამოხდა ვირიდან და პირქვე დაემხო მის წინაშე და თაყვანი სცა მდაბლად.

²³ფეხებში ჩაუვარდა და უთხრა: „ჩემზეა, ჩემო ბატონო, დანაშაული. ნება მიეცი შენს მხევალს, გითხრას სათქმელი, და ისმინე მისი სიტყვები.

²⁴ყურადღებას ნუ მიაქცევს ჩემი ბატონი იმ უგვან კაცს, ნაბალს, რადგან როგორი სახელიცა აქვს, თავადაც ისეთია. ნაბალი ჰქვია მას და სიბილწით არის სავსე. მე, შენს მხევალს, არ მინახავს ჩემი ბატონის გამოგზავნილი კაცები.

²⁵ახლა, უფალსა და შენს თავს გაფიცებ, ჩემო ბატონო, უფალმა შეგაკავოს სისხლისღვრისა და შურისგებისაგან; ნაბალივით იქნენ ამიერიდან შენი მტრები და ავის განმზრახველნი ჩემი ბატონის წინააღმდეგ.

²⁶აჰა, ეს მოსაკითხი, რომელიც შენს მხევალს მოუძღვნია ჩემი ბატონისთვის, რათა მიეცეს ჩემი ბატონის მხლებლებს, მას რომ ემსახურებიან.

²⁷მიუტევე დანაშაული შენს მხევალს. ნამდვილად მტკიცე სახლს აუგებს უფალი ჩემს ბატონს, რადგან უფლის ომებს ეწევა ჩემი ბატონი, და ბოროტება არ იქნება შენში მთელი შენი სიცოცხლის მანძილზე.

²⁸და თუნდაც აღდგეს კაცი და გდევნოს და ეძიოს სული შენი, სიცოცხლის საკვრელით იქნება შეკრული უფალთან, შენს ღმერთთან, ჩემი ბატონის სული, ხოლო შენი მტრების სულს შურდულივით გასტყორცნის.

²⁹და როცა აღუსრულებს უფალი ჩემს ბატონს ყოველგვარ სიკეთეს, რასაც იგი დაგპირდა, და ისრაელის მთავრად და წინამძღვრად დაგადგენს,

³⁰აღარ შეაწუხებს გულის ქენჯნა ჩემს ბატონს, რომ არ დაღვარა სისხლი ამაოდ და შური რომ არ იძია. და სიკეთეს უყოფს უფალი ჩემს ბატონს, და მაშინ გამიხსენებ შენს მხევალს.“

³¹და უთხრა დავითმა აბიგაილს: „კურთხეულია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელმაც ჩემს შესახვედრად გამოგაგზავნა დღეს;

³²და კურთხეულია შენი გონიერება და კურთხეული ხარ შენ, რომ არ მიმიშვი სისხლისღვრამდე და შურისგებამდე.

³³მაგრამ, გეფიცები უფალს, ისრაელის ღმერთს, რომელმაც ბოროტება არ გამაკეთებინა შენთვის, შენ რომ არ აჩქარებულიყავ და არ მოსულიყავ ჩემს შესახვედრად, ერთ კაცსაც არ დავუტოვებდი ცოცხლად დილამდე ნაბალს.“

³⁴და მიიღო დავითმა მისი ხელიდან ყველაფერი, რაც მოტანილი ჰქონდა მას და უთხრა: „მშვიდობით დაბრუნდი შინ. ხომ ხედავ, ვისმინე შენი ხმა და პატივი მივაგე შენს სახეს.“

³⁵და როცა მივიდა აბიგაილი ნაბალთან, აჰა, მას ლხინი ჰქონდა სახლში, სამეფო ლხინის მსგავსი, და ხარობდა ნაბალის გული და ძალიან ნასვამიც იყო. და არაფერი უთქვამს მისთვის დილამდე აბიგაილს, ხმა-კრინტი არ დაუძრავს.

³⁶მეორე დილით, როცა ღვინო გამოუნელდა ნაბალს, ყველაფერი უამბო ცოლმა. და გული ჩაუკვდა მკერდში ნაბალს და გაქვავდა კაცი.

³⁷ათიოდე დღის შემდეგ დაჰკრა უფალმა ნაბალს და მოკვდა იგი.

³⁸როცა გაიგო დავითმა, ნაბალი მოკვდაო, თქვა: „კურთხეულია უფალი, რომ მიუზღო ნაბალს ჩემი შეურაცხყოფისათვის, რომ აარიდა თავისი მსახური ბოროტის ქმნას! ნაბალს მისივე ბოროტება დაატეხა უფალმა თავს.“ მაშინ გააგზავნა დავითმა აბიგაილთან და დაავალა ეთქვათ, რომ ცოლად თხოულობდა მას.

³⁹და როცა მივიდნენ დავითის კაცები აბიგაილთან ქარმელში, დაელაპარაკნენ და გამოუცხადეს: „დავითმა გამოგვაგზავნა შენთან, რომ ცოლად წაგიყვანოს!“

⁴⁰ადგა აბიგაილი, მიწამდე თაყვანი სცა და თქვა: „აჰა, მოახლედ წამოვა შენი მხევალი, რომ ფეხები დაბანოს ჩემი ბატონის მსახურთ.“

⁴¹და ისწრაფა აბიგაილმა: ადგა და შეჯდა სახედარზე, თან ხუთი მხევალი წაიყოლა, მიჰყვა დავითის მოციქულებს და გახდა მისი ცოლი.

⁴²და იზრეყელიდან ახინოყამი მოიყვანა დავითმა, და იყვნენ ეს ორნი მისი ცოლები.

⁴³ხოლო საულმა მიქალი, თავისი ასული, დავითის ცოლი, გალიმელ კაცს, ფალტი ლაიშის ძეს შერთო.

⁴⁴მივიდნენ ზიფელები საულთან გიბეყაში სათქმელად: „ნუთუ არ იცი, რომ დავითი ხაქილას ბორცვზე იმალება, იეშიმონის პირისპირ რომ არის?“