Read nynorsk 1938 Fyrste Mosebok 26 Bible Online

Fyrste Mosebok 26 - nynorsk 1938 bible

Fyrste Mosebok 26

¹Og det kom eit uår, so det vart stor naud i landet - liksom fyrre gongen, medan Abraham levde. Då for Isak til Gerar, til Abimelek, filistarkongen.

²Og Herren synte seg for han og sa: Far ikkje ned til Egyptarland! Bu i det landet som eg segjer deg!

³Hald til i dette landet! Eg skal vera med deg og velsigna deg; for deg og ætti di vil eg gjeva alle desse landi; eg vil halda den eiden eg hev svore Abraham, far din.

⁴Og eg vil lata ætti di aukast, so ho vert som stjernone på himmelen, og eg vil gjeva ætti di alle desse landi, og i di ætt skal alle folk på jordi velsignast,

⁵for di Abraham lydde meg og heldt alt det eg vilde han skulde halda, bodi og fyresegnene og lovene mine.

⁶So vart Isak buande i Gerar.

⁷Og mennene der på staden spurde han ut um kona hans. Då sa han: Ho er syster mi. For han torde ikkje segja at ho var kona hans; han var redd mennene der på staden kunde slå han i hel for Rebekka skuld, av di ho var so ven.

⁸Men då han hadde vore der eit bel, bar det so til at Abimelek, filistarkongen, såg ut gjenom vindauga og fekk sjå at Isak heldt gaman med Rebekka, kona si.

⁹Og Abimelek kalla Isak til seg og sa: No ser me ho er kona di! Kvi sa du at ho var syster di? Isak svara: Eg tenkte eg kunde koma til å missa livet for hennar skuld.

¹⁰Då sa Abimelek: Kvi hev du gjort dette imot oss? Kor lett kunde ikkje det hava hendt at einkvan av folket hadde lege med kona di, og då hadde du ført skuld yver oss.

¹¹Sidan tala Abimelek til alt folket og lyste ut dei ordi: Den som rører denne mannen eller kona hans, skal lata livet.

¹²Isak sådde korn der i landet, og det året fekk han hundrad foll; for Herren velsigna han,

¹³Og mannen tok til å verta rik og vart rikare og rikare, til han var ovrik.

¹⁴Han hadde mykje bufe, både smått og stort, og mange drenger, so filistarane vart ovundsjuke på han.

¹⁵Og alle dei brunnane som drengene åt far hans hadde grave medan Abraham, far hans, levde, kasta filistarane att og fyllte dei med jord.

¹⁶Og Abimelek sa til Isak: Flyt burt ifrå oss! for du hev vorte for stor for oss.

¹⁷So flutte Isak burt og lægra i Gerardalen, og der vart han buande.

¹⁸Og Isak grov upp att dei brunnane som dei hadde grave medan Abraham, far hans, levde, og som filistarane hadde fyllt att då Abraham var burte, og han kalla dei det same som far hans hadde kalla dei.

¹⁹Og drengene Isak grov der i dalen og fann ei vass-år.

²⁰Då tok hyrdingane frå Gerar til å tretta med hyrdingane hans Isak og sa: Det er vårt vatn. Og Isak kalla brunnen Esek, av di dei hadde dregest med han. /[17]

²¹Sidan grov dei ein annan brunn. Den tretta dei og um, og han kalla han Sitna. /[18]

²²So flutte han burt derifrå og grov ein ny brunn. Den tretta dei ikkje um, og han kalla han Rehobot, og sa: No hev Herren gjort det romt for oss, so me kann veksa i landet. /[19]

²³Sidan for han derifrå upp til Be'erseba.

²⁴Same natti synte Herren seg for han og sa: Eg er Gud åt Abraham, far din. Ver ikkje redd, for eg er med deg; eg skal velsigna deg og lata ætti di aukast for Abraham skuld, han som var tenaren min.

²⁵So bygde han eit altar der og kalla på Herren. Og der sette han upp tjeldbui si, og drengene hans grov ein brunn.

²⁶Sidan kom Abimelek til han frå Gerar med Akussat, venen sin, og Pikol, herhovdingen sin.

²⁷Då sa Isak til dei: Kvifor kjem de hit til meg, de som hatar meg og hev jaga meg burt ifrå dykk?

²⁸Og dei svara: Me hev set det grant at Herren er med deg, og no segjer me: Kom, lat oss sverja ein eid oss imillom, me og du, og lat oss få gjera ei semja med deg,

²⁹at du ikkje skal gjera oss noko vondt, liksom heller ikkje me rørde deg, men berre gjorde vel imot deg og let deg fara i fred. No er du den som Herren hev velsigna.

³⁰So gjorde han eit gjestebod for dei, og dei åt og drakk.

³¹Og tidleg um morgonen reis dei upp og gjorde eiden åt kvarandre. Sidan bad Isak farvel med dei, og dei for burt ifrå han i fred.

³²Same dagen hende det at drengene hans Isak kom og sa frå um den brunnen dei hadde grave. No hev me funne vatn! sa dei til han.

³³Og han kalla brunnen Siba. Difor heiter byen Be'erseba den dag i dag. /[20][21]

³⁴Då Esau var fyrti år gamal, gifte han seg med Judit, dotter åt ein hetit som heitte Be'eri, og med Basmat, dotter åt ein annan hetit, som heitte Elon.

³⁵Men dei vart ei hjartesorg for Isak og Rebekka.