Read nynorsk 1938 Fyrste Mosebok 50 Bible Online

Fyrste Mosebok 50 - nynorsk 1938 bible

Fyrste Mosebok 50

¹Og Josef lutte seg ned yver andletet åt far sin og gret uppyver han og kysste han.

²Og Josef bad lækjarane som han hadde i si tenesta, at dei skulde salva liket åt far hans. So salva dei liket åt Israel.

³Og det gjekk fyrti dagar med til det; for so lang tid tek det å salva eit lik. Og egyptarane gret yver han i sytti dagar.

⁴Då syrgjedagane etter han var utlidne, tala Josef til hirdi åt Farao og sa: Hev de aldri so lite godvilje for meg, so gjer vel og ber fram desse ordi mine til Farao og seg:

⁵Far min tok ein eid av meg og sa: No lyt eg døy! I gravi mi, som eg let grava åt meg i Kana'anslandet, der skal du jorda meg! Lat meg difor fara upp og jorda far min og so koma hit att!

⁶Og Farao sa: Far du upp, jorda far din, som du hev lova han!

⁷So for Josef upp og skulde jorda far sin, og med han for alle mennene åt Farao, dei høgste i hirden hans og alle dei øvste i Egyptarland,

⁸og heile huset hans Josef og brørne hans og husfolket åt far hans. Berre småborni sine og sauene og nauti sine let dei vera att i Gosenlandet.

⁹Og det fylgde han både vogner og hestfolk, so det vart ei drusteleg ferd.

¹⁰Då dei kom til Goren-Ha'atad, som er på hi sida åt Jordan, heldt dei ei stor og ovende vyrdeleg syrgjehøgtid, og han gjorde likferd etter far sin i sju dagar.

¹¹Og då kana'anitane, som budde i landet, såg likferdi i Goren-Ha'atad, sa dei: Det er ei drusteleg likferd egyptarane held der. Difor kalla dei staden Abel Misra'im. Han er på hi sida åt Jordan. /[60]

¹²So gjorde sønene hans so med han som han hadde sagt dei fyre;

¹³dei førde han til Kana'anslandet og jorda han i helleren på Makpelagjordet, det gjordet som Abraham hadde kjøpt av Efron, hetiten, til eigande gravstad, austanfor Mamre.

¹⁴Og då Josef hadde jorda far sin, for han attende til Egyptarland, både han og brørne hans og alle som hadde vore med han upp og jorda far hans.

¹⁵Då brørne åt Josef såg at far deira var burte, sa dei: Berre Josef ikkje til å setja etter oss for alt det vonde me hev gjort mot han!

¹⁶So sende dei bod til Josef og sa: Far din bad oss fyrr han døydde, at me skulde bera fram dette bodet til deg:

¹⁷So skal de segja til Josef, sa han: Å kjære deg, tilgjev det brotet og den syndi brørne dine gjorde då dei for so stygt med deg! So tilgjev oss no brotet vårt; me tener då og same Gud som far din! Og Josef gret då dei tala soleis til han.

¹⁸So kom brørne hans sjølve og kasta seg å gruve for han og sa: Sjå her kjem me og vil vera tenarane dine!

¹⁹Då sa Josef: Ver ikkje redde! Er då eg i staden åt Guds?

²⁰De tenkte å gjera meg vondt, men Gud tenkte det til det gode, av di han vilde gjera som han no hev gjort, og berga livet åt mykje folk.

²¹So ver no ikkje redde! Eg skal syta for dykk og borni dykkar. Og han hugga dei og tala blidt til dei.

²²Josef vart buande i Egyptarland, både han og farsfolket hans. Og Josef levde hundrad og ti år.

²³Og Josef fekk sjå barneborn åt Efra'im og borni åt Makir, son hans Manasse, fekk han og taka i fanget.

²⁴Og Josef sa til brørne sine: No lyt eg døy. Men Gud skal lydast til dykk og fylgja dykk upp frå dette landet til det landet som han lova Abraham og Isak og Jakob.

²⁵Og Josef tok ein eid av Israels-sønene og sa: Når Gud kjem og lydest til dykk, då skal de taka beini mine med her ifrå.

²⁶Og Josef døydde då han var hundrad og ti år gamal, og dei salva liket hans og la det i kista i Egyptarland.