Read nynorsk 1938 Andre Samuelsbok 11 Bible Online

Andre Samuelsbok 11 - nynorsk 1938 bible

Andre Samuelsbok 11

¹Året etter, ved det leitet kongane plar fara i herferd, sende David Joab av stad med mennene sine og heile Israels-heren, og dei herja Ammonitarlandet og kringsette Rabba. Sjølv sat David heime i Jerusalem.

²Som han no ein dag i kveldingi reis upp av kvila si og tok til å reika ikring på slottstaket, bar det so til, medan han såg utyver taket, at han fekk auga på ei kvinna som heldt på og lauga seg; det var ei ovfager kvinna.

³David sende bod og spurde seg fyre um henne og fekk vita at det var Batseba Eliamsdotter, kona åt Uria, hetiten.

⁴So sende han folk og henta henne til seg; og då ho kom, låg han med henne - ho hadde då so vidt reinska seg etter månadstidene; sidan gjekk ho heim att. /[17]

⁵Kvinna vart med barn og sende bod um det til David med dei ordi: Eg er umhender.

⁶Då sende David sovore bod til Joab: Send Uria, hetiten, hit til meg! Og Joab gjorde som kongen hadde sagt.

⁷Då Uria kom, spurde David korleis det stod til med Joab og herfolket, og korleis det gjekk i striden.

⁸So sa han: Gakk no heim og två føtene dine, Uria! Og då Uria gjekk ut or kongshalli, vart ein rett frå bordet åt kongen boren etter han.

⁹Men Uria la seg til i slottsporten, der alle sveinane åt herren hans låg; han gjekk ikkje heim til sitt eige hus.

¹⁰Då David fekk vita at Uria ikkje hadde gjenge heim til seg sjølv, sa han til han: Kjem du ikkje rett no frå ei ferd, Uria? Kvifor hev du då ikkje gått heim til ditt eige hus?

¹¹Uria svara: Kista og Israel og Juda bur i lauvhyttor, og Joab, hovdingen min, og mennene hans ligg i læger på opi mark; og so skulde eg ganga inn i huset mitt og eta og drikka og liggja hjå kona mi! So visst som du lever, so visst som di sjel lever: Det gjer eg ikkje!

¹²Då sa David: Ver no her i dag og, Uria! I morgon sender eg deg av stad att. So vart Uria verande i Jerusalem den dagen og dagen etter.

¹³David bad han til seg. Dei åt og drakk saman, og David skjenkte han til han vart drukken. Men um kvelden gjekk han ut og la seg i lega si hjå kongssveinane; heim til huset sitt gjekk han ikkje.

¹⁴Morgonen etter skreiv David eit brev til Joab og sende det med Uria.

¹⁵I brevet stod desse ordi: Set Uria lengst framme, der striden er hardast, og drag dykk so attende frå han, so han kjem i berrhogget og vert drepen!

¹⁶Med di no Joab låg på vakt kringum byen, sette han Uria på ein stad der han visste det var djerve karar innanfor.

¹⁷Um eit bel gjorde bymennene utrenn og tok på Joab. Då fall nokre av herfolket - av mennene hans David - og Uria, hetiten, miste og livet.

¹⁸Då Joab sende tidend til David um alt som hadde hendt i striden,

¹⁹sa han sa til mannen som skulde bera fram tidendi: Når du vel hev fortalt kongen korleis alt gjekk for seg i striden,

²⁰og han so kann henda fyk upp og segjer: Kvifor gjekk de so nær innåt byen i striden? De måtte då vita at dei vilde skjota ovantil muren!

²¹Kven var det som felte Abimelek, son åt Jerubbeset? Var det ikkje ei kvinna som kasta ein kvernstein ned på han frå Tebesmuren, so han døydde? Kvifor drog de då so nær innåt muren? - so skal du segja: Ein av dei som let livet, var Uria, hetiten, tenaren din.

²²So tok mannen ut og kom til David med den tidendi Joab hadde sendt han med;

²³han sa: Karane vann på oss og drog ut på marki imot oss; men me gjekk på dei og dreiv dei attende til byporten.

²⁴Då skaut bogeskyttarane på oss ovantil muren, og nokre av mennene dine, konge, vart drepne. Ein av dei som laut lata livet, var Uria, hetiten, tenaren din.

²⁵Då sa David til mannen som var komen med tidendi: Seg Joab frå meg at han ikkje skal taka seg dette nær! For sverdet øyder so ein, so hin. Han skal berre herda på og kringsetja byen, til han fær rive han ned. Bed du han vera hugheil!

²⁶Då kona hans Uria høyrde at mannen hennar var fallen, øya og gret ho yver husbonden sin.

²⁷Men då syrgjetidi var ute, sende David bod etter henne og flutte henne heim til seg. Ho vart kona hans, og han fekk ein son med henne. Men det som David hadde gjort, var vondt i Herrens augo.