Read nynorsk 1938 Andre Samuelsbok 2 Bible Online

Andre Samuelsbok 2 - nynorsk 1938 bible

Andre Samuelsbok 2

¹Sidan spurde David Herren: Skal eg fara upp til ein av byane i Judalandet? Og Herren svara: Ja. So spurde David: Kvar skal eg taka vegen? Og Herren svara: Til Hebron.

²Då for David dit med båe konone sine, Akinoam frå Jisre'el og Abiga'il, enkja etter Nabal frå Karmel.

³Mennene sine - dei som fylgde han - hadde han og med seg, både dei og huslydane deira, og dei busette seg i byane kringum Hebron.

⁴Då kom Juda-mennene dit og salva David til konge yver Juda-ætti. Då David fekk høyra at det var folket i Jabes i Gilead som hadde gravlagt Saul,

⁵sende han bod til Jabes-buane med sovorne ord: Herren velsigne dykk for di de hev gjort sælebot på Saul, herren dykkar, og bore han til gravi!

⁶So vise då Herren dykk miskunn og truskap! Og eg vil og gjera vel mot dykk, for di de hev gjort dette.

⁷Ver då uredde og far fram på kara vis! For Saul, herren dykkar, er nok burte, men Juda-ætti hev og salva meg til konge yver seg.

⁸Men Abner Nersson, herhovdingen åt Saul, tok Isboset, son åt Saul, med seg yver til Mahana'im

⁹og gjorde han til konge yver Gilead og yver asuritane og yver Jisre'el, og Efra'im og Benjamin, og yver heile Israel.

¹⁰Isboset Saulsson var fyrti år gamal då han vart konge yver Israel, og han rådde for riket i tvo år. Det var berre Juda-ætti som heldt seg til David.

¹¹Og heile den tidi David var konge i Hebron yver Juda-ætti, var sju år og seks månader.

¹²Abner Nersson tok ut frå Mahana'im med sveinane åt Isboset Saulsson og for til Gibeon.

¹³Joab, son åt Seruja, og sveinane åt David drog og ut. Båe flokkane møttest ved Gibeontjørni og slo seg ned på kvar si sida av tjørni.

¹⁴Då sa Abner åt Joab: Skal me ikkje lata gutane stiga fram og halda ein våpenleik for oss? Joab svara: Jau, lat dei det!

¹⁵So reis dei upp og gjekk fram, so mange som skulde: tolv for Benjamins-ætti og Isboset Saulsson og tolv av sveinane åt David.

¹⁶Dei treiv kvarandre i hovudet og rende sverdi i sida på kvarandre, so dei stupte alle saman. Sidan hev denne staden vore kalla Helkat-Hassurim; han ligg ved Gibeon. /[3]

¹⁷Det vart ein ovhard strid den dagen, og Abner og Israels-mennene tapte for sveinane åt David.

¹⁸Dei tri Seruja-sønene, Joab og Abisai og Asael, var og med der. Asael var lettføtt som ei hind i heidi;

¹⁹han sette etter Abner og bøygde ikkje av korkje til høgre eller vinstre, men heldt seg heile tidi i hælane på han.

²⁰Abner snudde seg og sa: Er det du, Asael? Han svara: Ja.

²¹Då sa Abner til han: Bøyg av til kva sida du vil! Grip einkvar av sveinane og tak herklædi og våpni hans! Men Asael vilde ikkje lata vera å elta han.

²²Abner tala til han endå ein gong og sa: Haldt upp å elta meg! Vil du kann henda eg skal slå deg i bakken? Korleis skulde eg då kunna sjå Joab, bror din, i augo?

²³Men han vilde ikkje halda upp. Då rende Abner bakenden av spjotet inn i buken hans, so det gjekk ut gjenom ryggen, og han stupte daud på flekken. Alle som kom til den staden der Asael hadde stupt og døytt, stana eit bel.

²⁴Men Joab og Abisai heldt på og elte Abner. Då soli var gladd, kom dei til Ammahaugen, som ligg beint imot Giah, der vegen gjeng til Gibeonsøydemarki.

²⁵Då samla Benjamins-borni seg i ein flokk attum Abner og tok støde på toppen av ein haug.

²⁶Og Abner ropa til Joab: Skal sverdet aldri halda upp å herja? Skynar du ikkje at dette kjem til å enda med sorg? Kor lenge vil du drygja fyrr du segjer til folki dine at dei skal halda upp å elta brørne sine?

²⁷Joab svara: So visst som Gud lever: Hadde du ingen ting sagt, so skulde folki mine ha fare burt alt frå morgonen, so ingen hadde elt bror sin. /[4]

²⁸So bles Joab i luren, og alle folki hans stana; dei elte ikkje Israels-mennene lenger og heldt ikkje fram med striden.

²⁹Abner og mennene hans gjekk gjenom moane heile natti; so sette dei yver Jordan og for gjenom heile Bitron og kom til Mahana'im.

³⁰Då Joab hadde halde upp å elta Abner, samla han alle folki sine. Då vanta det nittan mann av Davids-sveinane umfram Asael.

³¹Men Davids-sveinane hadde av Benjamins-ætti og millom Abners folk felt tri hundrad og seksti mann.

³²Dei tok Asael med seg og sette han ned i gravi åt far hans i Betlehem. Heile natti gjekk dei, Joab og mennene hans, og kom til Hebron i dagrenningi.