Read nynorsk 1938 Andre Samuelsbok 5 Bible Online

Andre Samuelsbok 5 - nynorsk 1938 bible

Andre Samuelsbok 5

¹So kom alle Israels-ættene til David i Hebron og sa: Her er me; me er same folket, me og du.

²Alt longe sidan, medan Saul var kongen vår, var det alltid du som gjekk fyre Israel, både ut i striden og heim att, og Herren sa til deg: Du skal gjæta Israel, folket mitt, og du skal vera fyrste yver Israel.

³Alle styresmennene i Israel kom til kongen i Hebron. Då gjorde kong David ei pakt med dei der for Herrens åsyn, og dei salva han til konge yver Israel.

⁴David var tretti år gamal då han vart konge, og han rådde for riket i fyrti år.

⁵I Hebron sat han konge yver Juda i sju og eit halvt år, og i Jerusalem sat han konge yver heile Israel og Juda i tri og tretti år.

⁶Fyrst drog kongen og mennene hans til Jerusalem, mot jebusitane, som budde der i landet. Då sa dei til David: Hit inn kjem du aldri! Blinde og lame skal driva deg burt med dei ordi: David kjem aldri hit inn.

⁷Men David tok like vel Sionsborgi - no heiter ho Davidsstaden.

⁸Den dagen sa han: Kvar den som slær jebusitane og når fram til vassleidingi og slær dei lame og blinde som hatar David [han som skal vera hovding og førar]. Difor segjer dei: Ein blind eller lam må ikkje koma inn i huset.

⁹David sette seg til i borgi og kalla henne Davidsstaden; og han bygde rundt ikring frå Millo og innetter.

¹⁰Sidan auka Davids velde meir og meir; og Herren, allhers Gud, var med han.

¹¹Hiram, kongen i Tyrus, skikka sendemenner til David med sedertre; han sende og timbremenner og steinhoggarar; og dei bygde eit hus for David.

¹²Og David skyna at Herren hadde stadfest kongedømet hans yver Israel, og at han hadde lyft riket hans høgt for sitt eige folk, Israels, skuld.

¹³David tok seg endå fleire fylgjekonor og konor frå Jerusalem etter han var komen dit frå Hebron, og han fekk endå fleire søner og døtter.

¹⁴Dette er namni på dei sønene han fekk i Jerusalem: Sammua og Sobab og Natan og Salomo

¹⁵og Jibhar og Elisua og Nefeg og Jafia

¹⁶og Elisama og Eljada og Elifelet.

¹⁷Då filistarane høyrde at David var salva til konge yver Israel, drog dei ut alle saman og vilde freista å få tak i han. David fekk spurt det og for ned til borgi.

¹⁸So kom filistarane kom og spreidde seg utyver i Refa'imsdalen.

¹⁹Då spurde David Herren: Skal eg draga ut mot filistarane? Vil du gjeva dei i mine hender? Og Herren svara: Drag du ut! Eg skal for visst gjeva filistarane i dine hender.

²⁰So kom David til Ba'al-Perasim. Der slo han filistarane. Då sa han: Herren hev gjenge fyre meg og brote seg igjenom uvenene mine, liksom vatn bryt igjenom. Difor var det den staden fekk namnet Ba'al-Perasim. /[7]

²¹Der let dei etter seg gudebileti sine, og David og mennene hans tok dei med seg.

²²Men filistarane drog ut att endå og spreidde seg på nytt lag utyver Refa'imsdalen.

²³So spurde David Herren; men han sa: Du skal ikkje draga dit upp; gakk utanikring so du kjem bak på dei, og gyv so på dei midt for baka-trei!

²⁴Når du høyrer ljoden av steg i toppane på baka-trei, då lyt du skunda deg! For då hev Herren drege ut framfyre deg og vil slå filistarheren.

²⁵So gjorde David som Herren hadde sagt; og han slo filistarane og elte dei frå Geba til burtimot Geser.