Read nynorsk 1938 Andre Samuelsbok 7 Bible Online

Andre Samuelsbok 7 - nynorsk 1938 bible

Andre Samuelsbok 7

¹Ein dag kongen sat i huset sitt, etter Herren hadde gjeve han ro for alle uvenene hans rundt ikring,

²sa han til Natan, profeten: Sjå her sit eg i eit hus av sedertre, medan Guds kista stend i ei tjeldbu.

³Natan svara: Gjer du berre alt som du hev i tankar! For Herren er med deg.

⁴Men natti etter kom Herrens ord til Natan, og det lydde so:

⁵Gakk og seg til David, tenaren min: So segjer Herren: Skulde du byggja meg eit hus til å bu i?

⁶Eg hev då ikkje butt i hus alt ifrå den dag eg førde Israels-borni upp frå Egyptarland, og til no! Allstødt flutte eg ikring i eit tjeld, i eit tabernakel.

⁷Men kvar eg so flutte ikring med alle Israels-borni, sa eg då aldri det til nokor av Israels-ættene - dei som eg hadde sett til å vakta Israel, folket mitt -: Kvifor hev de ikkje bygt meg eit hus av sedertre?

⁸Og no skal du segja so til David, tenaren min: So segjer Herren, allhers Gud: Eg henta deg frå hamnegangen, der du fylgde saueflokken, so du skulde verta fyrste yver Israel, folket mitt.

⁹Eg var med deg kvar du gjekk og stod, og rudde ut alle uvenene dine for deg, og eg hev late deg vinna eit namn so stort som dei største på jordi.

¹⁰Og eg hev stelt til ein bustad åt Israel, folket mitt; der hev eg sett dei ned, so dei bur i heimen sin og aldri vert uroa meir, og valdsmenner ikkje plagar dei meir, liksom fyrr i verdi,

¹¹alt ifrå den dag eg sette domarar yver Israel, folket mitt, og eg hev gjeve deg ro for alle uvenene dine. Og no forkynner Herren deg at Herren vil byggja eit hus åt deg.

¹²Når dagane dine er lidne, og du kviler hjå federne dine, då vil eg etter deg reisa upp son din som skal koma av ditt eige blod, og eg vil grunnfesta kongedømet hans.

¹³Han skal byggja eit hus åt namnet mitt, og eg vil tryggja kongsstolen hans til æveleg tid.

¹⁴Eg vil vera far for han, og han skal vera son min. Når han gjer det som vondt er, vil eg tukta han med manneris og med plagor som kann råma manneborni;

¹⁵men mi miskunn skal eg ikkje taka frå han, soleis som eg gjorde med Saul, han som eg let vika undan for deg.

¹⁶Stødt skal ditt hus og ditt kongedøme standa for di åsyn til æveleg tid; din kongsstol skal vera uruggeleg i all æva.

¹⁷Alle desse ordi og heile denne syni bar Natan fram for David.

¹⁸Då gjekk kong David inn og drygde lenge for Herrens åsyn og sa: Kven er eg, Herre, Herre, og kva er mi ætt, at du hev leidt meg alt hit?

¹⁹Og endå syntest dette deg for lite, Herre, Herre, so du jamvel hev tala um ætti åt tenaren din langt fram i tidi. Og dette er lovi for menneskja, Herre, Herre!

²⁰Kva skal so David tala til deg um meir? Du kjenner sjølv tenaren din, Herre, Herre!

²¹For ditt ord skuld og etter ditt eige hjarta hev du gjort alt dette store og kunngjort det for tenaren din.

²²Difor er du stor, Herre Gud! Det er ingen som du, og det finst ingen Gud utan du, etter alt me hev høyrt og spurt.

²³Og kvar finst det på jordi eit einaste folk som ditt folk - som Israel - eit folk som Gud sjølv kom og løyste ut og gjorde til sitt eige folk, so han kunde vinna seg eit stort namn og gjera dette store for dykk og agelege verk for landet ditt, for ditt folk skuld som du løyste ut or Egyptarland, frå heidningfolk og gudane deira?

²⁴Du laga Israel, folket ditt, åt deg, so det skulde vera ditt folk i all æva, og du, Herre, vart deira Gud.

²⁵So lat det no verta sannrøynt i all æva, Herre Gud, det ordet du hev tala yver tenaren din og ætti hans, og gjer som du hev sagt!

²⁶Då vert namnet ditt stort i all æva, so dei kjem til å segja: Herren, allhers Gud, han er Gud yver Israel. Og huset åt David, tenaren din, kjem til å standa stødt for di åsyn.

²⁷For du, Herre, allhers Gud, Israels Gud, hev vitra tenaren din um at du vil byggja meg eit hus. Difor hev eg, tenaren din, våga meg til å bera denne bøni fram for deg.

²⁸Og no, Herre, Herre, du er Gud, og ordi dine lyt sannast, og du hev lova tenaren din denne lukka.

²⁹So lat det no tekkjast deg å velsigna huset åt tenaren din, so det må stanna urugga for di åsyn til æveleg tid! For du, Herre, Herre, hev tala, og for di velsigning skuld kjem huset åt tenaren din til å vera velsigna i all æva.