Read nynorsk 1938 Andre Kongebok 2 Bible Online

Andre Kongebok 2 - nynorsk 1938 bible

Andre Kongebok 2

¹Den gongen Herren vilde taka Elias upp til himmelen i ein storm, bar det so til at Elias og Elisa for saman frå Gilgal.

²Elias sa til Elisa: Kjære deg, ver att her! For Herren hev sagt at eg skal fara radt til Betel. Men Elisa svara: So vist som Herren lever, og so vist som du sjølv lever: Eg skil ikkje lag med deg. So for dei ned til Betel.

³Profetsveinane i Betel kom ut imot Elisa og sa til han: Veit du det at Herren i dag vil taka meisteren din ifrå deg beint yver hovudet på deg? Han svara: Ja, eg veit det; berre teg dykk!

⁴Sidan sa Elias til han: Gjer vel og ver att her, Elisa! For Herren segjer eg skal fara til Jeriko. Men han svara: So visst som Herren lever, og so visst som du sjølv lever: Eg skil ikkje lag med deg. Då dei kom til Jeriko,

⁵kom profetsveinane som var der, burt åt Elisa og sa til han: Veit du det at Herren i dag vil taka meisteren din ifrå deg beint yver hovudet på deg? Han svara: Ja, eg veit det; berre teg dykk!

⁶Sidan sa Elias til han: Kjære deg, ver att her! For Herren segjer eg skal fara til Jordan. Men han svara: So visst som Herren lever, og so visst som du sjølv lever: Eg skil ikkje lag med deg. So gjekk dei i vegen att båe tvo.

⁷Femti av profetsveinane gjekk med, men vart standande eit godt stykke ifrå då hine tvo stanna nedmed Jordan.

⁸Elias tok kappa si og balla henne i hop og slo på vatnet. Då kløyvde det seg i tvo, so dei tvo profetane kunde ganga yver på turre botnen.

⁹Då dei var komne yver, sa Elias til Elisa: Seg kva du vil eg skal gjera for deg fyrr eg vert teken ifrå deg! Elisa svara: Lat meg få ein dobbel lut av åndi di! /[3]

¹⁰Elias sa: Det er ein stor ting du bed um; men ser du meg i det belet eg vert teken burt frå deg, skal det vera som du vil, elles ikkje.

¹¹Som dei no gjekk burtetter og tala med kvarandre, kom det brått ei eldvogn med eldhestar fyre og skilde dei åt, og Elias for i stormveret upp til himmelen.

¹²Elisa såg det og ropa: Å far, far, du som var Israels vogner og riddarar! Då han ikkje såg han meir, tok han fat i klædi sine og reiv dei i tvo stykke.

¹³So tok han upp kappa åt Elias - ho hadde falle av han - og gjekk attende til Jordan og stansa ikkje fyrr han stod på elvebakken.

¹⁴Der tok han kappa hans Elias - den som hadde falle av han - og slo på vatnet og sa: Kvar er Herren, Elias' Gud? Soleis slo Elias og på vatnet, so det kløyvde seg i tvo, og han gjekk yver.

¹⁵Det såg profetsveinane frå Jeriko der dei stod, eit stykke ifrå. Då sa dei: Åndi åt Elias kviler yver Elisa. Og dei kom til møtes med han og bøygde seg til jordi for han.

¹⁶So sa dei til han: Høyr her! Det er femti sterke karar her hjå tenarane dine; lat dei få ganga i veg å leita etter meisteren din! Kann henda Herrens Ande hev ført han burt og slept han ned einkvar staden - på eit fjell eller på ein dal. Han svara: De skal ikkje senda nokon i veg.

¹⁷Men dei naudbad han so lenge til han vart leid det og sa: Ja, so send dei då! Då sende dei femti mann i veg, og dei leita i tri dagar, men fann han ikkje.

¹⁸Då dei so kom attende til Elisa, - han var endå i Jeriko - sa han til dei: Var det ikkje det eg sa dykk at de ikkje skulde taka i veg?

¹⁹Folket der i byen kom og sa til Elisa: Høyr på oss herre! Byen ligg lageleg til som du ser; men vatnet er vondt, og landet er plaga med fosterskot.

²⁰Då sa han: Henta meg ei ny skål og hav salt i henne! Då dei det hadde gjort,

²¹gjekk han ut til kjelda som vatnet kom utor, og kasta salt nedi og sa: So segjer Herren: No hev eg gjort dette vatnet godt; det skal ikkje tidare valda daude eller fosterskot.

²²Då vart vatnet godt og hev so vore til denne dag - det sanna seg det som Elisa hadde sagt.

²³So for han derifrå upp til Betel. Medan han gjekk uppetter vegen, kom det nokre smågutar ut or byen. Dei gav seg til å spotta han og ropa: Kom hit, din snauskalle! Kom hit, din snauskalle!

²⁴Han såg attum seg, og då han vart var dei, lyste han forbanning yver dei i Herrens namn. Då kom tvo binnor ut or skogen og reiv i hel tvo og fyrti av borni.

²⁵Derifrå gjekk han til Karmelfjellet og so attende til Samaria.