Read nynorsk 1938 Fyrste Krønikebok 5 Bible Online

Fyrste Krønikebok 5 - nynorsk 1938 bible

Fyrste Krønikebok 5

¹Sønene åt Ruben, eldste son åt Israel - for han var den eldste; men av di han vanhelga lega åt far sin, fekk sønene åt Josef Israelsson odelsretten, men då ikkje soleis at han skulde skrivast upp i ættelista som den eldste;

²for Juda var nok den mektigaste millom brørne sine, og ein av etterkomarane hans var etla til fyrste, men odelsretten høyrde Josef til - /[15]

³sønene åt Ruben, eldste son åt Israel, var Hanok og Pallu, Hesron og Karmi.

⁴Sønene åt Joel var Semaja, son hans; hans son var Gog; hans son var Sime'i;

⁵hans son var Mika; hans son var Reaja; hans son var Ba'al;

⁶hans son var Be'era, han som Tilgat-Pilneser, kongen i Assyria, hertok og førde burt. Han var hovding for rubenitane;

⁷og brørne hans var etter sine ætter, då dei var uppskrivne etter sine ættleder: Je'iel, den fyrste, og Sakarja

⁸og Bela, son åt Asas, som var son åt Sema Joelsson; han hadde heimen sin i Aroer og alt burtåt Nebo og Ba'al-Meon;

⁹og austetter nådde bustadene hans burtimot øydemarki som ligg hitanfor Fratelvi; for bufeet deira hadde auka sterkt i Gileadlandet.

¹⁰I Sauls tid gjorde dei ei herferd mot hagarenane og la dei under seg; sidan slo dei seg ned i tjeldbuene deira langs med heile austsida av Gilead.

¹¹Gads-borni budde midt imot dei i Basanlandet alt til Salka:

¹²Joel var den fyrste, Safan den andre; so var det Janai og so Safat - alle i Basan.

¹³Brørne deira var etter sine ættgreiner Mikael og Mesullam og Seba og Jorai og Jakan og Sia og Eber, sju i talet.

¹⁴Alle desse var søner åt Abiha'il, son åt Huri, son åt Jaroah, son åt Gilead, son åt Mikael, son åt Jesisai, son åt Jahdo, son åt Bus.

¹⁵Aki, son åt Abdiel Gunison, var hovding for ættgreinene deira.

¹⁶Dei budde i Gilead i Basan og byane som høyrde til, og alt beitelandet i Saron, so langt det rakk.

¹⁷Alle desse vart uppskrivne i ættelistone den tid Jotam var konge i Juda, og den tid Jeroboam var konge i Israel.

¹⁸Rubens-borni og gaditane og helvti av Manasse-ætti var djerve menner, menner som bar skjold og sverd og spente boge og hadde lært hermannsyrket; dei var fire og fyrti tusund og sju hundrad og seksti våpnføre menner.

¹⁹Dei hadde ufred med hagarenane og Jetur og Nafis og Nodab,

²⁰men fekk hjelp imot dei, so hagarenane og alle som var i lag med dei, vart gjevne i deira vald; for dei ropa til Gud i striden, og han høyrde bøni deira, etter di dei leit på han.

²¹Dei tok bufeet deira og dreiv det burt; det var femti tusund kamelar og tvo hundrad og femti tusund sauer og tvo tusund asen; dessutan hertok dei hundrad tusund karar og kvinnor.

²²For det hadde vore eit stort mannefall, etter di denne ufreden var frå Gud. Sidan budde dei i bygdene heilt til dei vart drivne i utlægd.

²³Dei som høyrde til halve Manasse-ætti, budde og der i landet, frå Basan til Ba'al-Hermon og Senir og Hermonfjellet; dei var mangmente.

²⁴Dette var hovdingane for ættgreinene deira: Efer og Jisi og Eliel og Asriel og Jirmeja og Hodavja og Jahdiel - djerve herkjempor, namngjetne menner, hovdingar for ættgreinene sine.

²⁵Men dei sveik sin fedre-Gud og heldt seg med dei gudane som folki der i landet dyrka, dei folki som Gud hadde rudt ut for dei.

²⁶Då var det Israels Gud eggja upp assyrarkongen Ful imot dei, og so assyrarkongen Tilgat-Pilneser, og han førde dei i utlægd - både rubenitane og gaditane og halve Manasse-ætti - og flutte dei til Halah og Habor og Hara og Gosan-elvi, og der hev dei vore til denne dag.