Read nynorsk 1938 Andre Krønikebok 13 Bible Online

Andre Krønikebok 13 - nynorsk 1938 bible

Andre Krønikebok 13

¹I attande året av Jeroboams kongedøme vart Abia konge yver Judariket.

²Han sat konge i Jerusalem i tri år. Mor hans heitte Mikaja; ho var dotter åt Uriel og var frå Gibea. Millom Abia og Jeroboam var det ufred.

³Abia byrja ufreden med ein stridsher av djerve herkjempor, fire hundrad tusund utvalde menner; men Jeroboam fylkte imot han ein her på åtte hundrad tusund utvalde menner, som og var djerve herkjempor.

⁴Abia gjekk upp på Semara'imfjellet, som høyrer til i Efra'imsfjelli, og steig fram og sa: Høyr på meg, Jeroboam og heile Israel!

⁵De veit då visst at Herren, Israels Gud, gjorde ei saltpakt med David og gav han og etterkomarane hans kongedømet yver Israel for æveleg tid. /[6]

⁶Men Jeroboam Nebatsson, ein av tenarane åt Salomo Davidsson, gjorde uppreist mot herren sin.

⁷Det samla seg kring han ein flokk lause karar og vonde menneske, og dei tok til å trassast med Rehabeam Salomoson; og Rehabeam var ung og modlaus og kunde ikkje standa seg imot dei.

⁸Og no tenkjer de at de kann standa dykk mot Herrens kongedøme, som Davids-sønene hev i hende, for di de er ein stor hop og hev gullkalvane hjå dykk, dei som Jeroboam let gjera so dei skulde vera gudar for dykk.

⁹Hev de ikkje jaga burt Herrens prestar, Arons-sønene, og levitane og sjølve gjort dykk prestar liksom folki i heidninglandi? Kven som kjem og vil fylla handi si og hev med ein ukse og sju verar, han vert prest for desse gudane som ikkje er gudar. /[7]

¹⁰Men vår Gud er Herren; me hev ikkje vendt oss frå han. Arons-sønene er prestar og gjer tenesta for Herren, og levitane greider arbeidet sitt;

¹¹kvar morgon og kvar kveld brenner dei brennoffer og angande røykjelse for Herren og legg fram skodebrødi på det bordet som er av reint gull; dei steller gull-ljosestaken og lampone hans og kveikjer dei kvar kveld. Me hev umsut for det som Herren vil me skal hava umsut for; men de hev vendt dykk frå han.

¹²Gud er visseleg med oss; han er føraren vår og me hev prestane hans med stridslurane - dei skal blåsa til strid mot dykk. Israels-born, strid ikkje mot Herren, dykkar fedre-Gud! For det kjem ikkje til å lukkast for dykk!

¹³Medan let Jeroboam ein umsåtflokk svinga kringum, so dei kom bakpå Juda-heren; soleis stod dei sjølve midt framfor Juda-mennene, og umsåtflokken attanfor dei, /[8]

¹⁴og då Juda-mennene snudde seg, fekk dei sjå fienden både framanfor seg og attanfor seg. Då ropa dei til Herren; prestane bles i lurane,

¹⁵og Juda-mennene sette i eit høgt rop. Som no herropet frå Juda-mennene ljoma, laga Gud det so at Jeroboam og heile Israel tapte for Abia og Juda-heren.

¹⁶Israels-borni rømde for Juda-mennene, og Gud gav dei i deira vald.

¹⁷Abia og herfolket hans valda stort mannefall millom dei - fem hundrad tusund utvalde menner av Israel låg drepne på slagmarki.

¹⁸Soleis vart Israels-borni den gongen døyvde, men Juda-borni styrktest, av di dei sette lit til Herren, sin fedre-Gud.

¹⁹Abia elte Jeroboam og tok ifrå han byane Betel og Jesana og Efron, alle med grendene som høyrde til.

²⁰Jeroboam hadde ingi makt meir so lenge Abia levde, og Herren råma han so han døydde.

²¹Men Abia vann stor makt. Han tok seg fjortan konor og fekk tvo og tjugeto søner og sekstan døtter.

²²Det som elles er å fortelja um Abia, um åtferdi hans og det han tok seg fyre, det stend skrive i sogeboki åt Iddo, profeten.