Read nynorsk 1938 Andre Krønikebok 28 Bible Online

Andre Krønikebok 28 - nynorsk 1938 bible

Andre Krønikebok 28

¹Akas var tjuge år gamal då han tok styret, og han sat sekstan år konge i Jerusalem. Han gjorde ikkje det som rett var i Herrens augo, soleis som David, ættefar hans,

²men fylgde same leidi som Israels-kongane og laga jamvel støypte bilete for Ba'alane.

³Han brende røykjelse i Hinnomssonsdalen og let sønene sine ganga gjenom elden etter dei avstyggelege skikkane som rådde hjå dei folki Herren hadde drive burt for Israels-borni;

⁴og han ofra slaktoffer og brende røykjelse på haugane og bakkane og under kvart grønt tre.

⁵So gav Herren hans Gud han i hendene på syrarkongen, og syrarane slo han, hertok ei stor mengd av folket hans og førde dei med seg burt til Damaskus. Like eins vart han gjeven i hendene på Israels-kongen, som vann ein stor siger yver han.

⁶Pekah Remaljason felte på ein dag i Juda hundrad og tjuge tusund mann - alle saman djerve karar - for di dei hadde svike Herren, sin fedre-Gud.

⁷Sikri, ein kjempa frå Efra'im, felte Ma'aseja, kongssonen, og Asrikam, slottshovdingen, og Elkana, som var næst etter kongen.

⁸Israels-borni drog av med tvo hundrad tusund fangar som dei hadde teke hjå brørne sine - konone og sønene og døtterne deira; mykje herfang rana dei og frå dei og hadde det med seg til Samaria.

⁹Der var ein av Herrens profetar, som heitte Oded. Han gjekk til møtes med heren som kom til Samaria, og sa til dei: Høyr her! Av di Herren, dykkar fedre-Gud, var harm på Juda-folket, gav han dei i dykkar vald, men de hev herja og drepe millom dei med slik ilske at det hev nått alt til himmelen.

¹⁰Og no tenkjer de på å tvinga Juda- og Jerusalems-borni til å vera trælar og trælkvinnor for dykk! Hev de då ikkje sjølve skuld nok på dykk mot Herren dykkar Gud?

¹¹So lyd no meg og send attende fangane som de hev teke frå brørne dykkar og ført burt! For Herrens brennande vreide heng uppyver dykk.

¹²Då var det nokre av dei fremste mennene i Efra'ims-ætti - Asarja Johanansson og Berekja Mesillemotsson og Hiskias Sallumsson og Amasa Hadlaison - som steig fram for dei som kom heim att frå herferdi,

¹³og sa til dei: Kom ikkje hit med fangane! De tenkjer visst å auka syndene våre og brotet vårt, so me fær ei stor skuld å svara for hjå Herren; men skuldi vår er alt stor nok, og ein brennande vreide heng uppyver Israel.

¹⁴Då slepte herfolket ifrå seg fangane og herfanget for augo åt hovdingane og heile landslyden.

¹⁵Og dei mennene som me nyst hev nemnt, kom og tok imot fangane. Fyrst tok dei nokre klæde av herfanget og hadde på dei som var nakne; so sytte dei for klæde og skor åt dei alle og gav dei mat og drikka og salva dei, og alle som var utmødde, sette dei på asen og førde dei til Jeriko, Palmestaden, til brørne deira; sidan for dei sjølve heim att til Samaria.

¹⁶På same tid sende kong Akas bod til assyrarkongane og bad dei um hjelp.

¹⁷For edomitane og kom og vann på Juda-mennene og drog av med fangar.

¹⁸Og filistarane herja på byane i Juda, både i låglandet og i sudlandet, og tok Bet-Semes og Ajalon og Gederot, like eins Soko med bygdene som høyrde til og Timna og Gimso med bygdene som låg kringum, og dei busette seg der.

¹⁹For Herren vilde gjera Juda nedåt for skuld Akas, Israels-kongen, av di han hadde fenge Juda-folket til å fara agelaust åt og hadde vore so utru mot Herren.

²⁰So kom Tilgat-Pilneser, kongen i Assyria, mot han og for fram som ein fiende mot han i staden for å stydja han.

²¹For endå Akas plyndra Herrens hus og kongsgarden og hovdingane, og gav alt saman til assyrarkongen, var det ingi hjelp for han.

²²Den tid han var stadd i naud, sveik han Herren endå verre - han, kong Akas.

²³Han ofra til Damaskus-gudane, dei som hadde slege han, og sa: Det er gudane åt syrarkongane som hev hjelpt dei; no vil eg ofra til dei, so hjelper dei meg. Men dei vart berre til fall for han og for heile Israel.

²⁴Akas samla og i hop dei heilage eignelutene som fanst i Guds hus, og braut gullet av dei; han stengde dørene til Herrens hus og gjorde seg altar attmed kvart hyrna i Jerusalem.

²⁵Og i kvar einaste by i Judariket laga han haugar til å brenna røykjelse på for framande gudar og harma soleis Herren, sin fedre-Gud.

²⁶Det som meir er å segja um han og alt han tok seg fyre, frå fyrst til sist, det stend skrive i boki um Juda- og Israels-kongane.

²⁷So for Akas til federne sine, og dei gravla han i staden - i Jerusalem, men dei vilde ikkje leggja han i gravene åt Israels-kongane. Esekias, son hans, vart konge etter han.