Read nynorsk 1938 Andre Krønikebok 33 Bible Online

Andre Krønikebok 33 - nynorsk 1938 bible

Andre Krønikebok 33

¹Manasse var tolv år gamal då han fekk kongsnamn, og han sat konge i Jerusalem i fem og femti år.

²Han gjorde det som Herren mislika, og fylgde dei avstyggelege skikkane åt dei heidningfolki som Herren hadde drive burt frå Israels-borni.

³Han bygde upp att offerhaugane som Esekias, far hans, hadde rive ned, og reiste altar for Ba'alane og laga Astarte-bilete, og han tilbad og dyrka heile himmelheren.

⁴Han bygde altar i Herrens hus, endå Herren hadde sagt: I Jerusalem skal namnet mitt bu til æveleg tid.

⁵For heile himmelheren bygde han altar i båe fyregardane til Herrens hus.

⁶Han let sønene sine ganga gjenom elden i Hinnomssonsdalen og for med spåkunster og varseltyding og trolldom og leigde folk som mana fram daudingar og spåvette; han gjorde mykje som Herren mislika, so han vekte hans vreide.

⁷Det utskorne biletet som han hadde gjort, sette han i Guds hus, som Gud hadde sagt DET um til David og Salomo, son hans: I dette huset og i Jerusalem, som eg hev valt ut or alle Israels fylke, vil eg lata namnet mitt bu i all æva,

⁸og eg vil aldri meir lata Israel fara heimlaus burt frå det landet eg etla fedrane deira - so sant dei berre legg vinn på å gjera alt det eg hev sett dei fyre, etter heile den lovi og alle dei bodi og fyresegnene dei fekk gjenom Moses.

⁹Men Manasse førde Juda- og Jerusalems-folket på avveg, so dei gjorde endå meir vondt enn dei heidningfolki som Herren hadde rudt ut for Israels-borni.

¹⁰Herren tala til Manasse og folket hans, men dei akta ikkje på det.

¹¹Difor let Herren herhovdingane åt assyrarkongen koma yver dei, og dei fanga Manasse med krokar og batt han med tvo koparlekkjor og førde han til Babel.

¹²Men då han var stadd i naud, søkte han nåde hjå Herren sin Gud og audmykte seg djupt framfor sin fedre-Gud.

¹³Og då han bad til Herren, let han seg beda; han høyrde den audmjuke bøni hans og let han få koma heim att til Jerusalem og få att riket sitt. Då sanna Manasse at det er Herren som er Gud.

¹⁴Sidan bygde Manasse ein utmur for Davidsstaden vestanfor Gihon i dalen og til inngangen gjenom Fiskeporten; han let muren ganga ikring Ofel og gjorde han munaleg høg. I alle dei faste byane i Judariket sette han herhovdingar.

¹⁵So hadde han burt or Herrens hus dei framande gudane og avgudsbiletet og alle altari han hadde reist på det fjellet der Herrens hus stod, og i Jerusalem, og kasta dei ut or byen.

¹⁶Han reiste upp att Herrens altar og ofra takkoffer og lovoffer på det, og han sa til Juda-folket at dei skulde tena Herren, Israels Gud.

¹⁷Sidan heldt vel folket heldt ved og ofra på haugane, men berre til Herren sin Gud.

¹⁸Det som meir er å segja um Manasse og bøni hans til sin Gud og dei ordi sjåarane tala til han i namnet åt Herren, Israels Gud, det stend skrive i krønikeboki åt Israels-kongane.

¹⁹Og bøni hans og korleis han vart bønhøyrd, og all syndi og utruskapen hans og dei stadene der han bygde offerhaugar og sette upp Astarte-bileti og dei utskorne bileti, fyrr han audmykte seg, det er det skrive um i krønikeboki åt Hosai.

²⁰So for Manasse til federne sine, og dei gravla han i huset hans, og Amon, son hans, vart konge etter han.

²¹Amon var tvo og tjuge år gamal då han tok styret, og han sat tvo år konge i Jerusalem.

²²Han gjorde det som Herren mislika, liksom Manasse, far hans, hadde gjort; alle dei utskorne bileti som Manasse, far hans, hadde late gjera, dei ofra Amon til og dyrka dei.

²³Men han audmykte seg ikkje for Herren, som Manasse, far hans, hadde gjort. Han - Amon - auka heller syndeskuldi endå meir.

²⁴Mennene hans Amon svor seg saman mot han og drap han i hans eige hus.

²⁵Men landslyden hogg ned alle dei som hadde svore seg saman mot kong Amon, og so tok dei Josias, son hans, til konge i staden hans.