Read nynorsk 1938 Job 21 Bible Online

Job 21 - nynorsk 1938 bible

Job 21

¹Då tok Job til ords og sa:

²Høyr vel på det eg no vil segja, og lat det vera trøysti som de gjev meg!

³De lyt tola meg, so eg fær tala; når eg hev tala, kann du spotta.

⁴Er det eit menneske mi klaga gjeld? Eller kvi skulde ikkje åndi i meg verta utolmodig?

⁵Vend dykk til meg og vert forfærde, so de lyt leggja hand på munn!

⁶Eg fælast når eg tenkjer på det, ei bivring gjeng igjenom kroppen.

⁷Kvi lever dei ugudlege, vert gamle med, ja, veks i velmakt?

⁸Dei ser at borni trivst ikring dei, sitt avkjøme hev dei for augo.

⁹Trygge er deira hus mot redslor, Guds ris kjem ikkje yver dei.

¹⁰Hans ukse parar seg med heppa, og kui kastar aldri kalv.

¹¹Dei slepper borni ut som lamb, smågutane dei sprett og hoppar.

¹²Dei syng til trumma og til citar og frygdar seg ved fløyteljod.

¹³I lukka lever dei si tid, og i ein augneblink fer dei til helheim -

¹⁴endå dei sa til Gud: Gakk frå oss! Me bryr oss ikkje um å kjenna dine vegar.

¹⁵Kvi skulde me vel tena den Allmektige? Kva gagna det oss um me kom til han med bøn?

¹⁶Men lukka deira stend ikkje i deira eigi hand. - Tankane åt dei gudlause er langt frå mine tankar. /

¹⁷Kor ofte sloknar lampa for dei gudlause, kor ofte hender det at ulukka kjem yver dei? Kor ofte gjev han dei vel pinslor i sin vreide?

¹⁸Kor ofte vert dei vel som strå for vinden, som agner stormen fer av stad med?

¹⁹Gud gøymer straffi hans til borni. - Ja, men han burde straffa mannen sjølv, so han fekk kjenna det. /

²⁰Med eigne augo burde han få sjå sitt fall, han burde sjølv få drikka harm frå den Allmektige.

²¹For kva bryr han seg um sitt hus når han er burte, når månadstalet hans er ute?

²²Vil nokon hjelpa Gud til visdom, han som er domar for dei høgste? /[28]

²³Den eine døyr midt i si velmakt, fullkomleg trygg og ottelaus;

²⁴hans fat var fulle utav mjølk, og mergen i hans bein var saftfull.

²⁵Den andre døyr med sorg i hjarta, hev aldri note nokor lukka.

²⁶So ligg dei båe nedi moldi, og makk er deira yverbreidsla.

²⁷Sjå, dykkar tankar kjenner eg, og dei meinråder de vil slå meg ned med;

²⁸for de segjer; Kvar er huset åt valdsherren, og kvar er tjeldet dei gudlause bur i?

²⁹Hev de då aldri spurt vidfarne folk? Og deira vitnemål vil de vel ikkje vraka:

³⁰Den vonde han vert spard den dag ulukka kjem, på vreide-dagen vert han berga undan.

³¹Kven held hans ferd uppunder augo på han? Kven gjev han lika for hans gjerning?

³²Til gravi ber dei han med æra, og ved hans gravhaug held dei vakt.

³³Søtt fær han kvila under torv i dalen; i faret hans fer alle menneske, og tallause hev gjenge fyre han.

³⁴Korleis kann de då bjoda meg so tom ei trøyst? Av svaret dykkar vert det berre sviket att.