Read nynorsk 1938 Job 28 Bible Online

Job 28 - nynorsk 1938 bible

Job 28

¹Det er då so at sylvet hev si gruva, sin finningstad hev gullet, som dei reinsar;

²jarn hentar dei or jordi fram, og stein vert smelta um til kopar.

³Myrkret gjer dei ende på og granskar til dei inste krokar steinen som ligg i svarte myrkret;

⁴dei bryt ei sjakt langt undan by og grend; dei ferdast gløymde der, djupt under manneføter; der heng og sviv dei langt frå folk.

⁵Upp or jordi kjem det brødkorn; men inni, der vert allting umvelt som av eld.

⁶Der held safiren til i steinen, gullklumpar finn ein ogso der,

⁷Stigen dit ned, den kjenner ingen rovfugl, og inkje falkeauga såg han;

⁸aldri steig stolte rovdyr på han, og ingi løva skreid fram der.

⁹På harde steinen legg dei handi, dei velter heile fjell frå grunnen av.

¹⁰I berget sprengjer dei seg gangar, og allslags gilde skattar fær dei sjå.

¹¹Dei dytter til for dropet frå vassåror og hentar løynde skattar fram i ljoset.

¹²Men visdomen - kvar finst vel han? Og kvar hev vitet vel sin bustad?

¹³Slett ingen veit kor mykje han er verd, han finst ikkje i landet åt dei levande.

¹⁴Djupet segjer: Han er ikkje her, og havet segjer: Ikkje her hjå meg.

¹⁵Du kann 'kje kjøpa han for dyre gullet og ikkje vega prisen upp med sylv.

¹⁶Du veg han ikkje upp med Ofir-gull, med dyr onyks eller safir.

¹⁷Gull og glas kann ikkje liknast med han, og ikkje kann ein byta seg han til for fingull-staup.

¹⁸Korallar og krystall kann ikkje ein gong nemnast, og det å eiga visdom er meir verdt enn perlor.

¹⁹Topas frå Etiopia kann ikkje liknast med han, reinaste gullet veg han ikkje upp.

²⁰Kvar kjem då visdomen ifrå? Og kvar hev vitet vel sin bustad?

²¹Han er duld for augo åt alt levande og løynd for fuglane i lufti;

²²avgrunn og daude segjer so: Me høyrde berre ordet um han.

²³Gud kjenner vegen fram til han, han veit kvar visdom hev sin bustad.

²⁴For auga hans når ut til heimsens endar; alt under himmelen ser han.

²⁵Den gong han sette vekt for vinden og skipa mål åt vatnet med,

²⁶den gong han sette lov for regnet og laga veg åt eldingen,

²⁷då såg han visdomen og openberra han, han let han standa fram og granska han.

²⁸So sa han det til mennesket: Å ottast Herren, det er visdom, å fly det vonde, det er vit.