Read nynorsk 1938 Job 3 Bible Online

Job 3 - nynorsk 1938 bible

Job 3

¹Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.

²Job tok til ords og sa:

³Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: Ein svein er avla!

⁴Må den dagen verta til myrker! Må Gud i det høge aldri spyrja etter han, og inkje ljos skina yver han!

⁵Gjev myrker og daudeskugge må krevja han att, gjev skyer må lægra seg yver han, gjev alt som kann myrkja ein dag, må skræma han!

⁶Den natti - myrkret gløype henne! Ho glede seg ikkje millom årsens dagar, ho kome ikkje med i månadstalet!

⁷Ja, må den natti verta aud og aldri høyra fagnad klinga!

⁸Må dei som bannar dagar, banna henne, dei som hev lært å mana fram Leviatan!

⁹Lat hennar morgonstjernor myrkjast, og fåfengt vente ho på ljoset! Å, gjev ho aldri måtte skoda augneloki åt morgonroden -

¹⁰av di ho ikkje stengde morslivsdøri og let all møda vera løynd for augo mine.

¹¹Kvi fekk eg ikkje døy i morslivet? Kvi slokna eg 'kje straks i fødestundi?

¹²Kvi fanst det kne som tok imot meg, og brjost eg kunde suga ved?

¹³So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred -

¹⁴hjå kongar og hjå heimsens herrar, som bygde upp ruinar åt seg,

¹⁵hjå hovdingar som åtte gull, som fyllte sine hus med sylv;

¹⁶eller og so var eg ikkje til, liksom eit gravlagt, ufullbore foster, lik born som aldri fekk sjå ljoset.

¹⁷Der rasar ikkje dei gudlause meir, der kviler dei som trøytte er.

¹⁸Og der hev alle fangar ro, dei høyrer ingi drivar-røyst.

¹⁹Liten og stor er like der, trælen er fri for herren sin.

²⁰Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til dei som syrgjer sårt, /[1]

²¹som fåfengt stundar etter dauden og leitar etter han meir trutt enn etter løynde skattar,

²²som gled seg, ja, som jublar høgt og fegnast når dei finn ei grav -

²³til den som ikkje finn sin veg, som Gud hev stengt for rundt ikring?

²⁴For mine sukkar hev eg no til dagleg brød, og klageropi mine strøymer liksom vatnet.

²⁵For alt eg fæler for, det råmar meg, og det eg gruvar for, det hender meg.

²⁶Fred hev eg ikkje, ingi ro og ingi kvild - ny uro kjem det stødt.