Read nynorsk 1938 Job 6 Bible Online

Job 6 - nynorsk 1938 bible

Job 6

¹Då tok Job til ords og sa:

²Gjev dei vilde vega min hugverk, og samstundes leggja all mi ulukka på vekti!

³For no er ho tyngre enn havsens sand; difor var ordi mine ville.

⁴For pilene åt den Allmektige sit i meg, og mi ånd lyt drikka deira gift; redslor frå Gud fylkjer seg mot meg.

⁵Skrik vel eit villasen midt i grøne graset? Eller burar uksen når han stend ved fôret?

⁶Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggekvite?

⁷Det byd meg mot å røra det; det er for meg som utskjemd mat. /[5]

⁸Å, berre bøni mi vart høyrd, og Gud let voni verta uppfyllt!

⁹Ja, vilde Gud gjera vel og knusa meg, retta ut si hand og skjera av min livstråd!

¹⁰Då hadde eg endå ei trøyst, eg hoppa av gleda midt i nådelaus pina; for eg hev ikkje neitta ordi åt Den Heilage.

¹¹Kva styrke hev eg, so eg kunde herda, kva ende fær eg, so eg kunde vera tolug?

¹²Er kanskje eg so sterk som steinen? Er kanskje kroppen min av kopar?

¹³So er eg då reint hjelpelaus, all frelsevon er teki frå meg.

¹⁴Den usæle trong møta kjærleik hjå sin ven, um so han ikkje lenger ottast den Allmektige.

¹⁵Men brørne mine sveik som bekken, som elvedrag der flaumen gjeng;

¹⁶fyrst gruggast dei av bråna is, og snøen løyner seg i dei,

¹⁷so minkar dei i sumarsoli og kverv reint burt i sumarheten.

¹⁸Vegfarande vik av til dei, men kjem til øydemark og døyr.

¹⁹Vegfarande frå Tema skoda dit, ferdafylgje frå Sjeba vona på dei;

²⁰dei vart til skammar i si von; då dei kom fram, so vart dei narra.

²¹So hev de vorte reint til inkjes, de ser ulukka og vert redde.

²²Hev eg vel bede dykk um gåvor? Bad eg dykk hjelpa meg med gods

²³og frelsa meg frå fiendvald, kjøpa meg fri frå valdsmenner?

²⁴Lær meg, so skal eg tegja still, syn meg kvar eg hev fare vilt!

²⁵For kraft det er i rettvis tale! Men last frå dykk er inkje verdt.

²⁶Tenkjer de på å lasta ord? Men ord frå vonlaus mann dei er for vinden.

²⁷De kunde jamvel kasta lut um farlaust barn og bjoda venen dykkar fram til sals.

²⁸Men gjer no vel og sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i andletet?

²⁹Vend um, lat ikkje urett henda! Vend um, enn hev eg rett i dette.

³⁰Finst det vel urett på mi tunga? Eller kjenner ikkje gomen min kva som er vondt?