Read nynorsk 1938 Salmane 105 Bible Online

Salmane 105 - nynorsk 1938 bible

Salmane 105

¹Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!

²Syng for han, syng han lov, grunda på alle hans under!

³Rosa dykk av hans heilage namn! Hjarta glede seg hjå dei som søkjer Herren!

⁴Spør etter Herren og hans makt, søk hans åsyn alltid!

⁵Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,

⁶de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, born åt Jakob, hans utvalde!

⁷Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.

⁸Han kjem æveleg i hug si pakt, det ordet han sette fast for tusund ætter,

⁹den pakti han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;

¹⁰og han gjorde henne til ein rett for Jakob, ei æveleg pakt for Israel,

¹¹med di han sa: Deg vil eg gjeva Kana'anslandet til arvlut.

¹²Då dei var ein liten flokk, få og framande der,

¹³og vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,

¹⁴let han ingen mann få gjera valdsverk mot dei, og han refste kongar for deira skuld:

¹⁵Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje mine profetar noko til meins!

¹⁶Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund. /[95]

¹⁷Han sende ein mann fyre dei, til træl vart Josef seld.

¹⁸Dei plaga hans føter med lekkjor, hans sjel vart lagd i jarn, /[96]

¹⁹til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var skuldlaus.

²⁰Då sende kongen bod og løyste han, han som rådde yver folkeslag, gav han fri.

²¹Han sette han til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom,

²²so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.

²³So kom Israel til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Kams land.

²⁴Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendane. /[97]

²⁵Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og for med svik mot hans tenarar.

²⁶Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.

²⁷Dei gjorde hans teikn imillom dei og under i Kams land.

²⁸Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulydige imot hans ord.

²⁹Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.

³⁰Det urde med frosk i landet deira, jamvel i salane åt deira kongar.

³¹Han tala, og det kom flugesvermar, my i heile landet deira.

³²Han gav dei hagl for regn, logande eld i landet deira,

³³og han slo ned deira vintre og fiketre, og braut trei sund i landet deira.

³⁴Han tala, og det kom engsprettor og gnagarar i uteljande mengd, /[98]

³⁵og dei åt upp all groe i deira land, og dei åt upp grøda på marki deira.

³⁶Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.

³⁷Og han førde dei ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.

³⁸Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for redsla for dei hadde falle yver dei.

³⁹Han breidde ut ei sky til skygge og eld til å lysa um natti.

⁴⁰Dei kravde, og han let enghønor koma, og med himmelbrød metta han dei.

⁴¹Han opna berget, og vatn rann ut; det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.

⁴²For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,

⁴³og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,

⁴⁴og han gav dei landi åt heidningfolk, og det som folkeslag hadde vunne med møda, eigna dei til seg,

⁴⁵so dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!