Read nynorsk 1938 Salmane 139 Bible Online

Salmane 139 - nynorsk 1938 bible

Salmane 139

¹Til songmeisteren; av David; ein salme. / Herre, du ransakar meg og kjenner meg.

²Anten eg sit, eller eg stend upp, so veit du det; du skynar min tanke langan veg.

³Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.

⁴For det er ikkje eit ord på mi tunga - sjå, Herre, du veit det alt saman.

⁵Du kringset meg på alle sidor, og du legg di hand på meg.

⁶Å skyna dette er meg for underleg, det er for høgt, eg greider det ikkje.

⁷Kvar skal eg fara frå din Ande, og kvar skal eg fly frå di åsyn?

⁸Fer eg upp til himmelen, so er du der, og vil eg reida seng i helheimen, sjå, der er du og.

⁹Tek eg vengene åt morgonroden, vil eg slå meg ned ved ytste havet,

¹⁰so leider di hand meg der og, og di høgre hand held meg fast.

¹¹Og segjer eg: Myrkret løyne meg, og ljoset ikring meg verte natt -

¹²so gjer ikkje heller myrkret det for myrkt for deg, og natti er ljos som dagen, myrkret er som ljoset.

¹³For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morslivet.

¹⁴Eg prisar deg av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjel veit det so vel.

¹⁵Mine bein var ikkje løynde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi. /[117]

¹⁶Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne dei dagar som vart fastsette då ikkje ein av dei var komen.

¹⁷Kor vektige dine tankar er for meg, du Gud, kor store summane er av dei!

¹⁸Vil eg telja dei, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.

¹⁹Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege, og de blodfuse menner, vik burt frå meg -

²⁰dei som nemner ditt namn til å fremja meinråder, som brukar det til lygn, dine fiendar!

²¹Skulde eg ikkje hata dei som hatar deg, Herre, og styggjast ved dei som stend deg imot?

²²Eg hatar dei med eit fullkome hat; fiendar er dei for meg.

²³Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar,

²⁴og sjå um eg er på fortapings veg, og leid meg på den ævelege vegen!