Read nynorsk 1938 Salmane 68 Bible Online

Salmane 68 - nynorsk 1938 bible

Salmane 68

¹Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song.

²Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar han, flyr for hans åsyn.

³Liksom røyk driv burt, so driv du dei burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunns for Guds åsyn.

⁴Og dei rettferdige gleder seg, dei fagnar seg høgt for Guds åsyn og frygdar seg med gleda.

⁵Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Herren er namnet hans og fegnast for hans åsyn!

⁶Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.

⁷Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.

⁸Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki - sela -

⁹då skalv jordi, og himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds åsyn.

¹⁰Rikleg regn let du falla, Gud; du styrkte arven din då han var utmødd.

¹¹Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen. /[55]

¹²Herren gjev sigersong; stor er skaren av kvinnor som kjem med gledebod.

¹³Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, skifter herfang.

¹⁴Når de kviler millom kviene, er det som sylvlagde duvevenger og vengfjører med grøn gullglima. /[56]

¹⁵Når den Allmektige spreider kongar der, då snøar det på Salmon. /[57][58]

¹⁶Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange tindar er Basans fjell. /[59][60]

¹⁷Kvifor ser de skakt, de fjell med mange tindar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.

¹⁸Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund; Herren er imillom dei, Sinai er i heilagdomen. /[61]

¹⁹Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneski, ogso av dei trassige, so du kunde bu der, Herre Gud!

²⁰Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, so er Gud vår frelsa. Sela.

²¹Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Israels Gud, er det utvegar frå dauden.

²²Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på han som ferdast i si syndeskuld.

²³Herren segjer: Frå Basan hentar eg dei att, eg vil henta dei att frå havsens djup,

²⁴so foten din må trakka i blod, tunga åt hundane dine få sin lut av fiendane.

²⁵Dei ser dine sigersferder, Gud, sigersferdene der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.

²⁶Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på paukor.

²⁷Lova Gud i samlingane, lova Herren, de som er av Israels kjelda!

²⁸Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver dei, hovdingane av Juda med sin hop, hovdingane av Sebulon, hovdingane av Naftali. /[62]

²⁹Din Gud hev etla deg styrke; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!

³⁰For skuld ditt tempel i Jerusalem skal kongar koma med gåvor til deg. /[63]

³¹Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvane, som kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folki som er huga på strid. /[64][65]

³²Veldige menner skal koma frå Egyptarland, Etiopia skal skunda seg og retta hendene ut til Gud.

³³De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren, sela,

³⁴han som fer fram i dei eldgamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldig røyst.

³⁵Gjev Gud makt! Yver Israel er hans høgd, og hans makt i skyene.

³⁶Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket makt og styrke. Lova vere Gud!