Read nynorsk 1938 Salmane 73 Bible Online

Salmane 73 - nynorsk 1938 bible

Salmane 73

¹Ein salme av Asaf. / Ja, Gud er god mot Israel, mot dei som er reine i hjarta.

²Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine steg hadde skride ut.

³For eg harmast på dei ovmodige då eg såg at det gjekk dei gudlause godt.

⁴For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira styrke trivst og blømer.

⁵De veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plaga som andre menneske.

⁶Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um dei som eit klædeplagg.

⁷Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.

⁸Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.

⁹Dei lyfter sin munn upp til himmelen, og deira tunga fer fram på jordi.

¹⁰Difor fær dei sitt folk til å venda seg til dei, og mykje vatn syg dei i seg. /[68]

¹¹Og dei segjer: Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?

¹²Sjå, dette er dei ugudlege, og æveleg trygge veks dei i velmakt.

¹³Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld;

¹⁴eg vart like vel plaga heile dagen, og kvar morgon kom til meg med tukt.

¹⁵Dersom eg hadde sagt: Eg vil tala soleis, då hadde eg vore utru mot ætti av dine born. /[69]

¹⁶So tenkte eg etter og vilde skyna dette; mødesamt var det for meg /[70]

¹⁷- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og akta på deira ende.

¹⁸Ja, på hålka set du dei; du lét dei falla, so dei gjekk til grunns.

¹⁹Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under og fekk ein skræmeleg ende.

²⁰Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira skuggebilete når du vert vaken.

²¹Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,

²²då var eg uvitug og skyna inkje; som eit dyr var eg imot deg.

²³Men eg vert alltid verande hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.

²⁴Du leider meg med di råd, og sidan tek du meg upp i herlegdom.

²⁵Kven hev eg elles i himmelen? Og når eg hev deg, hev eg ikkje hug til noko på jordi.

²⁶Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.

²⁷For sjå, dei som held seg burte frå deg, gjeng til grunns; du tyner alle som fell frå deg i hor. /[71]

²⁸Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud; eg set mi lit til Herren, Israels Gud, so eg kann fortelja alle dine gjerningar.