Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 12 Bible Online

Salomos ørdtøke 12 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 12

¹Den som elskar age, elskar kunnskap; men den som hatar refsing, er fåvis.

²Den gode fær nåde hjå Herren, men den meinsløge fordømer han.

³Gudløysa hjelper ingen mann til å standa stødt, men roti åt dei rettferdige kann ingen rikka.

⁴Ei fagna kona er ei kruna for mannen sin, men eit skjemda ting er som ròt i beini hans.

⁵Dei rettferdige tenkjer berre på det som rett er; dei råder som dei ugudlege legg upp, er svik.

⁶Dei ugudlege talar stødt um å lura etter blod, men dei ærlege vert berga ved sin munn.

⁷Dei ugudlege vert kasta i koll, og so er det ute med dei; men rettferdige folks hus stend fast.

⁸Ein mann fær ros alt etter som vitet hans er, men den som hev eit rangvendt hjarta, kjem i vanvyrdnad.

⁹Betre vera småmann med ein tenar enn låst vera storkar og ikkje hava mat.

¹⁰Den rettferdige hev umsut for buskapen sin, men hjarta hjå ugudlege folk er hardt.

¹¹Den som dyrkar si jord, fær mette av brød; men den som fer etter fåfengde av ting, er fåvis.

¹²Den ugudlege trår etter det som er ei snara for dei vonde; men dei rettferdige gjev Gud fast rot.

¹³I lippe-synd ligg ei vond snara, men den rettferdige slepp ut or trengsla.

¹⁴Av sin munns frukt fær ein mann sin gode mette, og det eit menneske hev gjort med sine hender, fær han att.

¹⁵Dåren held sin eigen veg for den rette, men den som er vis, høyrer på råd.

¹⁶Når dåren er vreid, vert det kjent same dagen, men den som er klok, løyner skjemsla.

¹⁷Den som er ærleg i sine ord, talar sanning, men det falske vitnet talar svik.

¹⁸Mange talar tankelause ord, som sting liksom sverd; men tunga åt dei vise er lækjedom.

¹⁹Sannings-lippa held seg æveleg, men ljugartunga berre ein augneblink.

²⁰Svik er i deira hjarta som smider vondt i hop; men dei som råder til fred, fær gleda.

²¹Det hender ikkje den rettferdige noko vondt, men dei ugudlege fær ulukka i fullt mål.

²²Ljugarlippor er ein styggedom for Herren, men han likar dei som fer fram med ærlegdom.

²³Ein klok mann dyl det han veit, men dåre-hjarta ropar ut sin dårskap.

²⁴Strevsam hand kjem til å styra, men latskap gjer ein mann til træl.

²⁵Sorg i mannens hjarta tyngjer det ned, men eit godt ord gjev det gleda.

²⁶Den rettferdige rettleider næsten sin, men vegen åt dei ugudlege fører dei vilt.

²⁷Letingen steikjer ikkje si veidn, men annsemd er ein skatt so dyr for menneskja.

²⁸På rettferds stig er liv, og ein jamn veg fører ikkje til dauden.