Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 19 Bible Online

Salomos ørdtøke 19 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 19

¹Betre er ein fatigmann som ferdast ulastande, enn ein mann med falske lippor, som attpå er ein dåre.

²Den som ikkje brukar umtanke, han og gjeng det gale, og den som er for snar på foten, stig i miss.

³Mannsens eigen dårskap øyder hans veg, men i sitt hjarta harmast han på Herren.

⁴Den som er rik, fær mange vener, den fatige vert skild frå venen sin.

⁵Det falske vitnet slepp ikkje refsing, og den som fer med lygn, kjem ikkje undan.

⁶Mange smeikjer for den gjæve, og kvar mann er ven med den rauste.

⁷Fatigmanns skyldfolk hatar han alle; enn meir held hans vener seg undan. Han fer etter ord som er inkjevetta.

⁸Den som vinn seg vit, han elskar sitt liv; den som tek vare på visdom, finn lukka.

⁹Det falske vitnet slepp ikkje refsing, og den som fer med lygn, skal tynast.

¹⁰Det høver ikkje for ein dåre å hava gode dagar, enn mindre for ein træl å råda yver fyrstar.

¹¹Mannsens klokskap gjer han tolug, og det er hans æra å tilgjeva brot.

¹²Konge-harm er som når løva burar, men godhugen hans er som dogg i graset.

¹³Ein uvitug son er berre til ulukka for far sin, og kjerringtretta er som si-drop frå taket.

¹⁴Hus og gods er fedre-arv, men ei vitug kona er ei gåva frå Herren.

¹⁵Leta svæver tungt i svevn, og letingen skal svelta.

¹⁶Den som held bodet, held seg sjølv i live; den som ikkje ansar si åtferd, skal missa livet.

¹⁷Den som gjer miskunn mot armingen, låner til Herren, og Herren gjev han lika for hans velgjerning.

¹⁸Aga son din, for endå er det von; men lat deg ikkje driva til å drepa han!

¹⁹Den som er ovsinna, han bør bøta; for hjelper du han, lyt du gjera det uppatt.

²⁰Høyr på råd og lat deg aga, so du til slutt kann verta vis!

²¹Mange tankar er i mannsens hjarta, men Herrens råd fær framgang.

²²Mannsens miskunn er hans gleda, og fatig mann er sælare enn stormannen som lyg.

²³Otte for Herren fører til liv; mett fær ein kvila og vert ikkje heimsøkt med vondt.

²⁴Den late stikk si hand i fatet, men tek ho ikkje ein gong upp til munnen att.

²⁵Slær du spottaren, so vert uvitingen klok, og agar du den vituge, so fær han skyn og kunnskap.

²⁶Den som er hard med far sin og jagar mor si burt, er ein son til skam og skjemd.

²⁷Haldt upp å høyra på refsing, son min, når du berre villar deg burt frå kunnskaps ord kor som er!

²⁸Eit ugudleg vitne spottar det som rett er, og munnen på gudlause gløyper urett.

²⁹Refsingsdomar er etla åt spottarane og hogg åt ryggen på dårar.