Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 23 Bible Online

Salomos ørdtøke 23 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 23

¹Når du sit til bords med ein hovding, so akta vel på kven du hev fyre deg,

²og set ein kniv på strupen din, i fall mathugen din er stor!

³Fys ikkje etter hans lostemat, for det er sviksam føda!

⁴Mød deg ikkje med å verta rik, sovoren klokskap skal du lata fara!

⁵Når du let augo fljuga etter rikdomen, so er han kvorven. For det er visst, han gjer seg venger, radt som ein ørn som flyg til himmels.

⁶Et ikkje brød hjå den ovundsame, og fys ikkje etter hans lostemat!

⁷For som han tenkjer i si sjel, so er han; han segjer til deg: Et og drikk! men hjarta hans er ikkje med deg.

⁸Den beten du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.

⁹For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder dine kloke ord!

¹⁰Flyt ikkje gamal merkestein, og kom ikkje inn på åkrane åt farlause!

¹¹For deira løysingsmann er sterk, han skal føra saki deira mot deg.

¹²Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!

¹³Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.

¹⁴Du slær han med riset, men du bergar sjeli hans frå helheim.

¹⁵Son min! Er hjarta ditt vist, so skal og mitt hjarta gleda seg,

¹⁶og eg skal fegnast i mitt inste når dine lippor talar det som rett er.

¹⁷Lat ikkje hjarta ditt ovunda syndarar, men alltid vera ihuga for gudlegdom!

¹⁸For då er du viss på ei framtid, og di von vert ikkje til inkjes.

¹⁹Høyr, son min, og vert vis og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen!

²⁰Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom dei som foret seg på kjøt!

²¹For drikkaren og storetaren vert fatig, og svevn klæder mannen i fillor.

²²Høyr på far din, som gav deg livet, og vanvyrd ikkje mor di når ho vert gamal!

²³Kjøp sanning og sel henne ikkje, kjøp visdom og age og vit!

²⁴Far åt den rettferdige skal fegnast; den som fær ein vis son, skal få gleda av han.

²⁵Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast!

²⁶Son min! Gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika mine vegar!

²⁷For skjøkja er som djupe gravi, og den framande kvinna som tronge brunnen;

²⁸ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.

²⁹Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev tretta? Kven hev klagemål? Kven hev sår for ingen ting? Kven hev raude augo?

³⁰Den som sit lenge uppe med vinen, dei som kjem og vil smaka på mjøden.

³¹Sjå ikkje på vinen, kor raud han er, kor vent han blenkjer i staupet, kor lett han renn ned!

³²Sistpå sting han som ein slange og høgg som ein hoggorm;

³³augo dine ser etter framande kvinnor, og hjarta ditt talar tull og tøv;

³⁴du vert lik ein som søv midt ute på havet, lik ein som søv i toppen av mastri.

³⁵[Då segjer du:] Dei slo meg, men det gjorde ikkje vondt; dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.