Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 24 Bible Online

Salomos ørdtøke 24 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 24

¹Ovunda ikkje vonde menneske, og hav ikkje hug til å vera med dei!

²For hjarta deira tenkjer berre på tyning, og um ulukka talar lippone deira.

³Med visdom byggjer ein hus, og med vit tryggjer ein det,

⁴og med kunnskap fær ein romi fulle av alle slag dyre og gilde ting.

⁵Ein vis mann er sterk, og ein kunnig mann aukar si kraft.

⁶Du skal søkja rettleiding når du fører krig; der det er mange rådgjevarar, gjeng det godt.

⁷Visdom heng for høgt for dåren; i porten let han ikkje upp sin munn.

⁸Den som tenkjer upp meinråder, han kallar me ein fuling.

⁹Dårskaps råd er synd, og spottaren er ein styggedom for folk.

¹⁰Ter du deg modlaus på trengsle-dagen, då er det smått med krafti di.

¹¹Berga dei som dei hentar til dauden, og haldt att dei som dei dreg skjelvande til rettarstaden!

¹²Um du segjer: Me visste det ikkje, ser du - tru ikkje han som veg hjarto, skynar det, og han som aktar på sjeli di, veit det og løner kvar mann etter det han hev gjort?

¹³Et honning, son min, for den er god, og sjølvrunnen honning er søt for din gom!

¹⁴Likso gjæv skal du halda visdomen for sjeli di! Hev du funne han, so hev du ei framtid, og di von skal ikkje verta til inkjes.

¹⁵Ver ikkje so gudlaus at du lurer på rettferdig manns bustad, legg ikkje heimen hans i øyde!

¹⁶For sju gonger dett den rettferdige og stend upp att, men dei ugudlege stuper når ulukka kjem.

¹⁷Når din fiende fell, so gled deg ikkje, og når han snåvar, fegnast ikkje ditt hjarta!

¹⁸Elles vil Herren sjå det og mislika det, so han vender vreiden sin frå han. /[8]

¹⁹Harmast ikkje yver illgjerdsmenner, ovunda ikkje dei ugudlege!

²⁰For dei vonde hev ingi framtid, lampa åt dei ugudlege sloknar.

²¹Ottast Herren, son min, og kongen! Gjev deg ikkje i lag med upprørsmenner!

²²For brått kjem ulukka yver dei, og tyningi frå dei båe - kven veit um henne? /[9]

²³Desse ordtøki er og av vismenner: Det er ikkje rett når domaren gjer mannemun.

²⁴Segjer nokon til den som er saka: Du er saklaus, so vil folkeslagi banna han, folki ynskja vondt yver han;

²⁵men dei som refsar han, gjeng det vel, og lukke og velsigning kjem yver dei.

²⁶Ein kyss på lippone er det når einkvan gjev det rette svaret.

²⁷Fullfør yrket ditt ute og gjer det frå deg på marki! Sidan kann du byggja huset ditt.

²⁸Ver ikkje vitne mot næsten din utan grunn! Du vil vel ikkje svika med lippone dine?

²⁹Seg ikkje: Som han hev gjort med meg, so vil eg gjera med han; eg vil løna kvar mann etter hans gjerning.

³⁰Eg gjekk framum ein lat manns mark, vinhagen åt eit vitlaust menneske,

³¹og sjå, han var vaksen full av tistlar; grunnen var yvergrodd med netlor, og steingarden kringom var riven ned.

³²Eg gådde det og akta på det; eg såg det og tok lærdom av det:

³³[Segjer du:] Lat meg sova litt til, blunda litt til, leggja hendene i hop ei stund til og kvila -

³⁴so kjem armodi på deg som ein farande fant, og naudi som skjoldvæpna mann.