Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 28 Bible Online

Salomos ørdtøke 28 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 28

¹Dei ugudlege flyr um ingen elter dei; men dei rettferdige er trygge som ungløva.

²Når eit land fell frå, fær det mange fyrstar; men når folk er kloke og vituge, lever fyrsten lenge.

³Ein fatig mann som er hard med småfolk, er eit regn som skolar burt kornet, so ein ikkje fær brød.

⁴Den som gjeng ifrå lovi, prisar dei ugudlege, men dei som held lovi, strider mot dei.

⁵Vonde folk skynar ikkje kva rett er, men dei som søkjer Herren, skynar alt.

⁶Betre er ein fatigmann som ferdast ulastande, enn ein rikmann som er falsk og gjeng tvo vegar.

⁷Den som lyder lovi, er ein vitug son; men den som hev lag med drikkebrør, fører skam yver far sin.

⁸Den som aukar si eiga med renta og yvermål, han sankar åt den som er god mot dei arme.

⁹Um ein vender øyra burt og ikkje vil høyra lovi, er jamvel bøni hans ein styggedom.

¹⁰Den som villar dei ærlege inn på ein vond veg, han skal stupa i si eigi grav; men dei ulastande skal erva det som godt er.

¹¹Ein rikmann tykkjer han er vis; men ein fatigmann med vit ransakar honom.

¹²Når dei rettferdige fegnast, stend alt herleg til; men når dei ugudlege kjem seg upp, lyt ein leita etter folk.

¹³Den som dyl misgjerningane sine, hev ikkje lukka med seg; men den som sannar dei og vender seg frå dei, han finn miskunn.

¹⁴Sælt det mennesket som alltid ottast; men den som gjer hjarta sitt hardt, han fell i ulukka.

¹⁵Som ei burande løva og ein grådig bjørn er ein ugudleg hovding yver eit fatigt folk.

¹⁶Du hovding fatig på vit og rik på vald! Dei som hatar urett vinning, skal leva lenge.

¹⁷Eit menneske med blodskuld yver seg er på flukt alt til gravi; ingen må halda han att. /[14]

¹⁸Den som er lever ulastande, vert frelst; men den som er falsk og gjeng tvo vegar, fell på den eine.

¹⁹Den som dyrkar si jord, fær nøgdi av brød; men den som fer etter fåfengt, fær nøgdi av armod.

²⁰Ein trufast mann fær rik velsigning; men den som renner etter rikdom, vert ikkje urefst.

²¹Å gjera mannemun er ikkje rett, men mang ein mann forbryt seg for ein brødbit.

²²Den ovundsjuke vil i bråhast verta rik og veit ikkje at vanråd kjem på han.

²³Den som refser ein mann, vinn seg takk til slutt meir enn den som gjer tunga si hål.

²⁴Den som plundrar far sin og mor si og segjer: Det er ikkje synd, han er lagsbror åt tynaren.

²⁵Den vinnekjære valdar tretta; men den som lit på Herren, skal trivast.

²⁶Den som lit på vitet sitt, han er ein dåre; men den som ferdast i visdom, vert frelst.

²⁷Den som gjev den fatige, skal ikkje lida naud; men den som let att augo, fær mykje banning yver seg. /[15]

²⁸Når dei ugudlege kjem seg upp, då gøymer folk seg; men når dei gjeng til grunns, då aukar dei rettferdige.