Read nynorsk 1938 Salomos ørdtøke 8 Bible Online

Salomos ørdtøke 8 - nynorsk 1938 bible

Salomos ørdtøke 8

¹Høyr, visdomsmøyi ropar, og vitet les røysti si ljoma.

²Uppe på haugar ved vegen, der stigane møtest, stend ho;

³attmed portane, der ein gjeng ut or byen, i inngangen til portane ropar ho høgt:

⁴Eg ropar til dykk, de menner, og til mannsborni ljomar mi røyst.

⁵De einfalde, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!

⁶Høyr! Eg talar um store ting, og lippone let eg upp med rettvise ord;

⁷ja, sanning talar mi tunga, og lippone styggjest ved gudløysa.

⁸Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i dei.

⁹Dei er alle endeframme for den vituge og rette for dei som hev funne kunnskap.

¹⁰Tak imot min age i staden for sylv, og kunnskap heller enn utvalt gull!

¹¹For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som den.

¹²Eg, visdomen, eig klokskap, og eg veit å finna kloke råder.

¹³Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, stygg åtferd og ein munn full av fals hatar eg.

¹⁴Hjå meg er råd og rett skyn, eg er vit, hjå meg er styrke.

¹⁵Eg gjer at kongar råder, og at fyrstar set lov og rett.

¹⁶Eg gjer at styrarar styrer og hovdingar - alle domarar på jordi.

¹⁷Eg elskar dei som elskar meg, og dei som leitar etter meg, dei finn meg.

¹⁸Hjå meg er rikdom og æra, gamalt ervegods og rettferd.

¹⁹Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.

²⁰Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar;

²¹difor gjev eg dei som elskar meg, rett rikdom til arv, og deira forrådskammer fyller eg.

²²Meg skapte Herren fyrst av alle sine verk, fordom, fyrr han gjorde noko anna.

²³Frå æva hev eg vorte til, frå upphavet, fyrr jordi var.

²⁴Fyrr djupi var til, vart eg fødd, fyrr det fanst kjeldor fulle med vatn.

²⁵Fyrr fjelli var søkkte ned, fyrr haugane vart til, vart eg fødd,

²⁶fyrr han hadde skapt jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.

²⁷Då han bygde himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.

²⁸Då han feste skyene i det høge, då han batt kjeldone i djupet,

²⁹då han sette grensa for havet, so vatnet ikkje gjeng lenger enn han byd, då han la grunnvollar for jordi -

³⁰då var eg verksmeister hjå han, og eg var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn;

³¹eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i mannsborni.

³²Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held seg etter mine vegar.

³³Høyr på mi refsing og vert vise, og slepp henne ikkje ifrå dykk!

³⁴Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørene mine og vaktar dørskiene mine!

³⁵For den som finn meg, finn livet og fær nåde hjå Herren.

³⁶Men den som ikkje finn meg, skader seg sjølv; alle som hatar meg, elskar dauden.