Read nynorsk 1938 Forkynnaren 1 Bible Online

Forkynnaren 1 - nynorsk 1938 bible

Forkynnaren 1

¹Ord av preikaren, son åt David, konge i Jerusalem.

²Berre fåfengd, segjer preikaren, berre ideleg fåfengd! Alt er fåfengd.

³Kva vinning hev mannen av alt sitt strev, som han møder seg med under soli?

⁴Ætt gjeng, og ætt kjem, men jordi stend æveleg.

⁵Og soli renn, og soli glader, og ho skundar seg dit att der ho plar renna.

⁶Vinden gjeng imot sud og snur seg mot nord; han snur seg og snur seg medan han gjeng, og tek so på att med kringlaupet sitt.

⁷Alle bekker renn ut i havet, men havet vert ikkje fullt; dit som bekkene fyrr hev runne, held dei alltid på å renna.

⁸Allting maurar og strevar so ingen det ut kann segja; ikkje vert auga mett av å sjå, og ikkje vert øyra fyllt av å høyra.

⁹Det som hev vore, er det som skal vera, og det som hev hendt, er det som skal henda; det finst inkje nytt under soli.

¹⁰Skulde dei segja um noko: Sjå, dette er nytt - so hev det longe vore til, i framfarne tider som var fyre oss.

¹¹Det er ingen som minnest dei som fyrr hev levt, og dei som sidan skal koma, vil ikkje heller leva i minnet hjå dei som etterpå kjem.

¹²Eg, preikaren, var konge yver Israel i Jerusalem.

¹³Eg la hugen på å granska og å ransaka med visdom alt det som hender under himmelen; det er ei leid plaga, som Gud hev gjeve mannsborni å plagast med.

¹⁴Eg såg på alt det som hender under soli, og so var det fåfengd og jag etter vind alt i hop.

¹⁵Det som er boge, kann ikkje beinkast, og det som vantar, kann ingen rekna med.

¹⁶Eg tenkte med meg sjølv: Sjå no hev eg vunne meg større og rikare visdom enn alle dei som hev rådt yver Jerusalem fyre meg, og hjarta mitt hev skoda mykje visdom og kunnskap.

¹⁷So la eg hugen på å skyna visdomen og skyna dårskap og vitløysa, men eg skyna at det var jag etter vind det og.

¹⁸For med mykje visdom fylgjer mykje sut, og aukar du kunnskap, so aukar du kvida.