Read nynorsk 1938 Høgsongen 2 Bible Online

Høgsongen 2 - nynorsk 1938 bible

Høgsongen 2

¹Ein engblom frå Saron er eg, ei lilja frå dalane.

²Ja, som ei lilja millom klunger, so er min hugnad millom møyar.

³Som ein apal millom trei i skogen, so er min ven millom sveinar; i skuggen hans hev eg å hug å sitja, og frukti er søt for min gom.

⁴Inn i vinhuset hev han ført meg, og hans merke yver meg er kjærleik.

⁵Styrk meg med druvekakor, kveik meg med eple! For eg er sjuk av kjærleik.

⁶Hans vinstre hand er under mitt hovud, med den høgre femner han meg.

⁷Eg naudbed dykk, Jerusalems døtter, ved rådyri eller ved hindane i marki, at de ikkje vekkjer og ikkje eggjer kjærleiken, fyrr sjølv han so vil!

⁸Høyr, der er min ven. Sjå der, han kjem springande yver fjelli, hoppande yver haugane.

⁹Venen min likjest eit rådyr, ein unghjort svipar han på. Sjå der, no stend han bak veggen vår; han glytter gjenom gluggen, ser inn gjenom rimane.

¹⁰Min ven tek til ords og segjer til meg: Statt upp, min hugnad, du mi fagre, og kom ut!

¹¹For sjå, no er vinteren slutt, regnet hev kvorve burt;

¹²Blomane sprett i landet, songtidi er det no, og turtelduva kurrar i vårt land;

¹³fiketre-frukti tek til å raudna, og blomen på vintrei angar. Statt upp og kom, min hugnad, du mi fagre, å kom!

¹⁴Du mi duva i bergskardi, i livd under fjellveggen! Lat meg sjå din skapnad, lat meg høyra ditt mål! For ditt mål er so blidt og din skapnad so fager.

¹⁵Fanga revane for oss, dei små revane som herjar i vingardane! For no stend våre vingardar i bløming.

¹⁶Min ven er min, og eg er hans, han som gjæter millom liljor.

¹⁷Innan dagen vert sval og skuggane flyr, kom att, min ven, lik eit rådyr eller den unge hjorten i skardute fjell.