Read nynorsk 1938 Høgsongen 6 Bible Online

Høgsongen 6 - nynorsk 1938 bible

Høgsongen 6

¹Kvar helst er venen din gjengen, du fagraste av kvinnor, kvar helst hev din ven teke vegen, so me kann leita etter han med deg?

²Min ven gjekk ned til hagen sin, til dei angande blomesenger, vilde gjæta i hagane og sanka liljor.

³Min ven er min, og eg er hans, han som gjæter millom liljor.

⁴Du er fager som Tirsa, min hugnad, ljuvleg som Jerusalem, ageleg som herar med sine merke. /[1]

⁵Snu augo dine frå meg, for dei gjer meg redd! Håret ditt er som ein geiteflokk som lægrar seg nedetter Gilead.

⁶Dine tenner er som ein flokk med sauer, nett komne or lauget; tvillingar hev dei alle, og ingen av dei er utan lamb.

⁷Som eit granateple-brot er din tinning bak sløret ditt.

⁸Seksti dronningar hev eg og åtti fylgjekonor og av møyar ein endelaus lyd.

⁹Men berre ei er mi duva, mi reine, einaste barnet til mor, gullbarnet hennar som åtte henne; møyar såg henne og sælka henne, dronningar og fylgjekonor hyllte henne.

¹⁰Kven er ho som strålar fram som morgonroden, fager som månen, skir som soli, ageleg som ein herar med sine merke?

¹¹Eg gjekk ned i natehagen, vilde sjå kor det grønkast i dalen, vilde sjå um vintreet spratt, um granatepletrei bar blom.

¹²Eg visste ikkje av fyrr hugen drog meg og sette meg upp på mitt gjæve folks vogner.

¹³Å, snu deg, snu deg, Sulammit! Snu deg, snu deg, so me fær sjå på deg! - Kva vil de sjå på Sulammit? - Ein dans som i Mahana'im!