Read nynorsk 1938 Jesaja 1 Bible Online

Jesaja 1 - nynorsk 1938 bible

Jesaja 1

¹Dette er dei syner som Esaias, son åt Amos, fekk um Juda og Jerusalem i dei dagane då Ussias, Jotam, Akas og Esekias var kongar i Juda.

²Høyr, de himlar, og lyd etter, du jord! For Herren talar: Born hev eg ale og fostra, men dei hev falle frå meg.

³Ein ukse kjenner eigarmannen sin, og eit asen krubba åt herren sin; Israel kjenner inkje, mitt folk skynar inkje.

⁴Usælt det syndige folket, det skuldtyngde folket, eit elde av illgjerdsmenner, rangsnudde born! Dei hev vraka Herren, vanvyrdt Israels Heilage og snutt ryggen til han.

⁵Kvi vil de hava endå meir hogg? Kvi held de ved med fråfallet dykkar? Kvart hovud er sårt, og kvart hjarta er sjukt.

⁶Frå hovud til hæl finst det ikkje noko heilt, berre flengjor og flerror og nyhogne sår, som ikkje er reinsa og ikkje umbundne og ikkje mykte med olje.

⁷Landet dykkar er ei øydemark, byane dykkar er brende; jordi dykkar et framande upp framfor augo på dykk, og alt ligg i øyde, som når framande hev herja.

⁸Berre Sions dotter er att som ei lauvhytta i ein vingard, som eit vaktarskjol på ei agurkmark, som ein kringsett by.

⁹Hadde ikkje Herren, allhers Gud, unnt oss ein liten leivning, då var me som Sodoma, me såg ut som Gomorra.

¹⁰Høyr Herrens ord, de Sodoma-fyrstar! Lyd etter vår Guds lov, du Gomorra-folk!

¹¹Kva skal eg med alle slaktofferi dykkar? segjer Herren; eg er mett av brennoffer av verar og av gjødkalvefeitt, og blod av uksar og lamb og bukkar hev eg ikkje hug på.

¹²Når de kjem og vil syna dykk for mi åsyn, kven hev då kravt det av dykk at de skal trakka ned mine fyregardar?

¹³Ber ikkje fram fleire fåfengelege matoffer! Angen av dei er ein styggedom for meg. Nymåne og sabbat, høgtidsstemma - høgtid og urett i hop, det toler eg ikkje.

¹⁴Dykkar nymånar og høgtider hatar mi sjel, dei hev vorte meg ei byrd; eg er trøytt av å bera dei.

¹⁵Og når de retter ut hendene dykkar, gøymer eg augo mine for dykk; kor mykje de bed, so høyrer eg ikkje; hendene dykkar er fulle av blod.

¹⁶Tvætta dykk, reinsa dykk, få dykkar vonde åtferd burt frå augo mine, haldt upp med å gjera det som vondt er!

¹⁷Lær å gjera godt, legg vinn på det som rett er, vis valdsmannen på rett veg, hjelp den farlause til retten hans, før saki åt enkja!

¹⁸Kom og lat oss føra sak med einannan, segjer Herren; um syndene dykkar er som purpur, so skal dei verta kvite som snø; um dei er raude som skarlak, so skal dei verta som den kvite ull.

¹⁹Er de viljuge og lyder, so skal de få eta det gode i landet,

²⁰men er de uviljuge og trassige, so skal sverdet eta dykk upp; for Herrens munn hev tala.

²¹Kor ho hev vorte ei skjøkja, den trufaste byen! Full av rett var han, rettferd budde der inne, og no - mordarar!

²²Sylvet ditt hev vorte til slagg, vinen din er blanda med vatn;

²³dine styresmenner er upprørsmenner og held lag med tjuvar; alle so elskar dei mutor og jagar etter gåvor; den farlause hjelper dei ikkje til retten hans, og saki åt enkja hev dei ikkje umsut for.

²⁴Difor segjer Herren, Israels Gud, allhers Gud, Israels Veldige: Ve! Eg vil sløkkja harmen min på mine uvener og taka hemn yver fiendane mine.

²⁵Og eg vil taka meg av deg att og reinsa ut ditt slagg som med lutsalt og skilja ut alt ditt bly.

²⁶Og eg vil atter gjeva deg slike domarar som i fyrstningi og slike rådsherrar som du hadde fyrr; sidan skal du heita rettferds-byen, ein trufast by.

²⁷Ved rett skal Sion verta utløyst, og ved rettferd dei som umvender seg der.

²⁸Men undergang skal råma alle illgjerdsmenner og syndarar, og dei som vender seg frå Herren, skal ganga til grunns;

²⁹for dei skal få skam av dei eikene som er dykkar hugnad, og de skal standa til skammar med dei hagane som de held so gjæve;

³⁰for de skal verta som ei eik med vise lauv og som ein hage utan vatn.

³¹Og den sterke skal verta til stry, og hans verk til ein gneiste, og dei skal brenna båe til saman, og ingen sløkkjer.