Read nynorsk 1938 Jesaja 13 Bible Online

Jesaja 13 - nynorsk 1938 bible

Jesaja 13

¹Framsegn um Babel, som Esaias, son til Amos, fekk i eit syn.

²Reis eit merke på skoglaust fjell, ropa høgt til dei, veifta med handi at dei kann koma og draga inn gjenom portane åt valdsherrane!

³Eg hev bode ut dei vigde mennene mine, ja, til å tena min vreide hev eg kalla kjempone mine, dei sigerbyrge, jublande skarar.

⁴Høyr! Ståk på fjelli som av eit stort folk! Høyr! Gny av kongerike, av folkeslag som strøymer i hop! Herren, allhers Gud, mønstrar stridsheren sin.

⁵Frå eit land langt burte kjem dei, frå himmelens ende, Herren og hans vreide-verkty, og vil herja heile jordi.

⁶Skrik og jamra dykk! For Herrens dag er nær; han kjem som vald frå den Allveldige.

⁷Difor sig alle hender, og alle mannshjarto brånar i barmen.

⁸Dei reddast, ve og verk tek dei, dei vrid seg som ei fødande kvinna. Vitskræmde stirer dei på kvarandre, raude som eldslogar er dei i andletet.

⁹Sjå, Herrens dag kjem, grueleg og full av vreide og brennande harm, og skal gjera jordi til ei øydemark og rydja ut syndarane hennar;

¹⁰for stjernone og dei strålande stjernebileti på himmelen skal ikkje lata ljoset sitt stråla; soli er myrk når ho renn, og månen skin ikkje.

¹¹Eg vil heimsøkja jordi for vondskapen hennar og dei ugudlege for deira misgjerning, eg vil gjera ende på storlætet til dei ovmodige og døyva trassen hjå valdsherrane.

¹²Eg skal gjera folk meir sjeldsynte enn fint gull, menneske meir sjeldsynte enn gull frå Ofir.

¹³Difor vil eg skaka himmelen, og jordi skal fara bivrande upp frå sin stad ved harmen åt Herren, allhers Gud, på i den dagen vreiden hans brenn.

¹⁴Og som eit skræmt rådyr, liksom sauer som ingen sankar, skal dei snu heim, kvar til sitt folk, og fly kvar til sitt land.

¹⁵Kvar den som vert funnen, vert gjenomstungen, og kvar den som vert gripen, skal falla for sverd.

¹⁶Småborni deira skal krasast so dei ser på det; husi deira skal verta herja og kvinnone deira valdtekne.

¹⁷Sjå, eg eggjar mot dei medarane, som ikkje bryr seg um sylv eller trår etter gull,

¹⁸og bogane deira feller gutane; med fosteret i morslivet hev dei ingen medynk, borni sparer dei ikkje.

¹⁹Og med Babel, kruna millom riki, den stolte kaldear-pryda, skal det ganga som då Gud la Sodoma og Gomorra i øyde.

²⁰Aldri meir skal det byggjast att; frå ætt til ætt skal ingen bu der; ingen arab skal slå upp sitt tjeld der, og ingen hyrding lægra seg der med si hjord.

²¹Men ville dyr skal liggja der, og husi fyllast av hubro; strussar skal bu der og raggetroll hoppa ikring.

²²Ville hundar skal yla i dei aude borgene, og sjakalar i vellyst-slotti. Snart stundar timen til, og dagane skal ikkje drygast ut.