Read nynorsk 1938 Jesaja 2 Bible Online

Jesaja 2 - nynorsk 1938 bible

Jesaja 2

¹Det ordet som Esaias, son åt Amos, fekk i ei syn um Juda og Jerusalem:

²Og det skal verta so i dei siste dagar, at det fjellet der Herrens hus stend, skal vera grunnfest på toppen av fjelli og lyfta seg høgt yver alle haugane, og alle heidningfolki skal strøyma dit. /[1]

³Og mange folkeslag skal ganga av stad og segja: Kom, lat oss fara upp til Herrens fjell, til huset åt Jakobs Gud, so han kann læra oss sine vegar, og me ferdast på hans stigar! For frå Sion skal lovlæra ganga ut, og Herrens ord frå Jerusalem.

⁴Og han skal døma millom heidningfolki og skifta rett for mange folkeslag. Då skal dei smida sverdi sine um til hakkor og spjoti sine til hageknivar; folk skal ikkje lenger lyfta sverd mot folk, og dei skal ikkje lenger temja seg upp til krigsferd.

⁵Jakobs ætt! Kom, lat oss ferdast i Herrens ljos!

⁶For du hev støytt frå deg folket ditt, Jakobs ætt, for di dei er fulle av trolldom frå Austerland og fer med spåkunster som filistarane, og folk av framand ætt dreg dei inn i landet i flokketal.

⁷Landet deira vart fullt av sylv og gull, og det er ingen ende på eignelutene der; landet deira vart fullt av hestar, og det er ingen ende på vognene;

⁸landet deira vart fullt av avgudar: dei fell på kne for verk av sine eigne hender, for det som deira eigne fingrar hev gjort.

⁹Og menneskja vert bøygd, og mannen mykt - tilgjev dei ikkje!

¹⁰Fly inn i fjellet og gøym deg i jordi for Herrens redsla, for hans høgvelde og herlegdom!

¹¹Menneskja lyt slå ned sine stolte augo, og mannsens stormod vert bøygt, og einast Herren stend høg på den dagen.

¹²For Herren, allhers Gud, hev sett ein dag til dom yver alt det kaute og keike og yver alt det som ris i veret, so det vert lite og lågt,

¹³både yver alle sedrar på Libanon, dei høge og stolte, og yver alle Basan-eikene,

¹⁴yver alle høge fjell og alle stolte høgder,

¹⁵yver alle høge tårn og alle faste murar,

¹⁶yver alle Tarsis-skip og yver alt som er fagert å skoda.

¹⁷Då vert ovmodet i menneskja bøygt, og mannsens stormod mykt, og einast Herren stend høg på den dagen.

¹⁸Og avgudane - med dei er det ute for ollo.

¹⁹Og folk skal fly inn i hellerar og jordholor for Herrens redsla og for hans høgvelde og herlegdom, når han reiser seg og skræmer jordi.

²⁰På den dagen skal menneski kasta for moldvarpar og skinnvengjor gudane sine av sylv og gull, som dei hev gjort seg til å falla på kne for,

²¹og dei skal fly inn i fjellskortor og djuv for Herrens redsla og for hans høgvelde og herlegdom, når han reiser seg og vil skræma jordi.

²²So set då ikkje lenger dykkar lit til menneskja, som berre hev ein pust i nosi si! Kva er ho å bry seg um?