Read nynorsk 1938 Tredje Mosebok 26 Bible Online

Tredje Mosebok 26 - nynorsk 1938 bible

Tredje Mosebok 26

¹De skal ikkje gjera dykk avgudar og ikkje reisa utskorne bilete eller minnestolpar eller setja biletsteinar i landet dykkar og kasta dykk på kne for dei; for eg er Herren dykkar Gud.

²Sabbatane mine skal de halda og hava age for heilagdomen min; eg er Herren.

³Lever de etter mine lover og aktar på mine bod og held dei,

⁴so skal eg senda dykk regn i rette tid, og jordi skal gjeva si grøda og trei på marki si alda.

⁵Treskjetidi skal vera hjå dykk til vinonni byrjar, og vinonni varer til såtidi, og de skal eta dykk mette av maten som de hev avla, og bu trygt i landet dykkar.

⁶Fred vil eg gjeva i landet; de skal liggja og kvila, og ingen skal skræma dykk upp; udyri vil eg øyda, so dei kverv burt ifrå landet, og sverd skal ikkje herja i landet dykkar;

⁷uvenene skal de elta, og dei skal falla for sverdet dykkar;

⁸fem av dykk skal jaga eit hundrad, og hundrad jaga ti tusund, og fiendane skal falla for sverdet dykkar.

⁹Med milda vil eg møta dykk og lata dykk aukast og veksa og halda mi pakt med dykk.

¹⁰Fjorgamalt korn skal de eta, til dess de lyt rydja det undan so de fær rom åt det nye.

¹¹Eg vil reisa min bustad ibland dykk og aldri leidast av dykk.

¹²Imillom dykk vil eg ferdast, og dykkar Gud vil eg vera, og de skal vera mitt folk.

¹³Eg er Herren dykkar Gud, som henta dykk ut or Egyptarlandet, so de ikkje skulde træla der lenger, og eg braut sund stengene i åket, so de kunde ganga rake.

¹⁴Men vil de ikkje høyra på meg, og gjer de ikkje alt det eg baud dykk,

¹⁵mismæter de mine fyresegner og leidest lovene mine, so de ikkje held alle bodi mine, men bryt mi pakt,

¹⁶so gjev eg dykk likt for like: då søkjer eg dykk med fælska, med sott som tærer og brenner, sykja som sløkkjer ut augo og syg makti or sjeli. Til fånyttes sår de ut kornet; for uvenene et det de avlar.

¹⁷Eg kvesser augo imot dykk; for fiendane skal de rjuka, uvenene skal råda yver dykk, og de skal røma um ingen er etter dykk.

¹⁸Og vil de endå ikkje lyda, so skal eg refsa dykk sju gonger meir for syndene dykkar.

¹⁹Eg bryt dykkar ovmod og makt, eg gjer dykkar himmel som jarn og jordi dykkar som kopar.

²⁰Då øyder de krafti dykkar nyttelaust; for landet dykkar gjev ingi grøda, og trei i landet gjev ingi alda.

²¹Og gjer de meg endå imot, og vil de ikkje høyra på meg, so slær eg dykk sju gonger meir, som syndene dykkar er verde.

²²Imot dykk sender eg udyr som ranar borni ifrå dykk og drep ned bufeet dykkar og veld at de tynnest i talet, so vegane dykkar vert aude.

²³Og let de dykk endå ikkje tukta, men driv på og gjer meg imot,

²⁴so gjer eg og dykk imot og slær dykk sju gonger meir for alt som de hev synda;

²⁵eg sender yver dykk eit sverd som skal hemna pakti; og samlar de dykk i byane, so sender eg sott inn ibland dykk, og de skal falla i fiendehand. /[14]

²⁶Når eg bryt sund brød-staven for dykk, då skal ti konor steikja brødet åt dykk i ein omn; dei skal gjeva dykk brødet att etter vekt, og de skal ikkje få eta dykk mette.

²⁷Og høyrer de endå ikkje på meg, og herder de på og trassar,

²⁸so fer eg imot dykk med vreide og refsar dykk sju gonger meir for alle syndene de gjorde.

²⁹Då skal de nøydast til å eta kjøtet av sønene dykkar og kjøtet av døtterne dykkar.

³⁰Eg skal øyda offerhaugane dykkar og rydja solstolpane ut og kasta dykkar eigne lik på liki av skarnsgudane dykkar; for de byd mitt hjarta imot.

³¹Eg vil leggja byane dykkar i røys og riva heilagdomane ned og vil ikkje ansa angen som stig upp frå offeri dykkar;

³²eg skal gjera landet so audt at fiendane som bur der, skal fæla.

³³Men dykk skal eg spreida millom heidningane, og med drege sverd skal eg elta dykk; landet dykkar skal verta ei øydemark, og byane skal verta røysar.

³⁴Då skal landet få svara sabbatsåri sine, alt medan det lyt liggja i øyde, og de er i fiendelandet - ja, då skal landet få kvila og svara sabbatsåri sine;

³⁵alt medan det ligg audt, skal det kvila; då skal det få seg den helgekvildi det ikkje fekk i sabbatsåri, so lenge de endå budde der.

³⁶Men dei av dykk som er att, skal eg gjeva slik redsla i hjarta medan dei held til i fiendelandet, at ljoden av eit fjukande lauv skal jaga dei av, og dei skal røma som når ein rømer for sverdet, og falla um ingen er etter dei.

³⁷Dei skal snåva og detta, ein yver hin, som dei hadde sverdet i hælane, endå det er ingen som elter. De skal ikkje stå dykk mot fiendane dykkar,

³⁸men ganga til grunns millom heidningane, og fiendelandet skal tæra dykk upp.

³⁹Og dei av dykk som endå er att, skal visna burt i fiendelandet for broti som dei hev gjort; og broti åt federne deira ligg på dei - for dei og skal dei folna burt.

⁴⁰Då skal dei stå til sine brot og broti åt sine feder, at dei fall frå meg og sveik meg og gjorde meg tvert imot,

⁴¹so eg og laut stå dei imot og førde dei inn i fiendelandet - ja, då skal deira u-umskorne hjarta bøygja seg, og dei skal få bøta for broti sine.

⁴²Og so skal eg minnast mi pakt med Jakob og Isak og Abraham, og landet skal eg og minnast.

⁴³Men landet lyt fyrst vera kvitt dei og svara sabbatane sine, medan det ligg audt etter dei; og dei lyt bøta si skuld, etter di dei vanda lovene mine leiddest av bodi mine.

⁴⁴Men endå um det er so, og dei er i fiendelandet, vil eg ikkje vanda dei reint eller skjota dei heiltupp ifrå meg; eg vil ikkje rydja dei ut og brjota mi pakt med dei; for eg er Herren deira Gud.

⁴⁵Til bate for dei vil eg minnast mi pakt med federne, som eg henta ut or Egyptarland midt for augo på heidningefolki og var deira Gud; eg er Herren.

⁴⁶Dette er dei fyresegnene og bodi og lovene som Herren sette millom seg og Israels-folket på Sinaifjellet og let Moses kunngjera for dei.