Read nynorsk 1938 Tredje Mosebok 27 Bible Online

Tredje Mosebok 27 - nynorsk 1938 bible

Tredje Mosebok 27

¹Og Herren tala til Moses og sa:

²Tala til Israels-borni og seg til dei: Når ein lovar å helga seg sjølv eller eit anna menneske til Herren, so skal du verdsetja den som er burtlova:

³Verdet på ein mann som er millom tjuge og seksti år, skal vera femti sylvsekel i heilag mynt;

⁴er det ei kvinna, so skal du setja verdet til tretti sekel.

⁵Eit menneske som er millom fem år og tjuge år, skal du setja i tjuge sekel dersom det er ein kar, og i ti sekel dersom det er ei kvinna.

⁶Er det eit barn millom ein månad og fem år, so skal verdet på ein gut vera fem sylvsekel og på ei gjenta tri sylvsekel.

⁷Dei som er seksti år eller meir, skal du setja i femtan sekel i fall det er menner, og i ti sekel i fall det er kvinnor.

⁸Er nokon so fatig at han ikkje kann greida ut pengane, so skal dei koma til presten med han, og presten skal setja verdet etter utkoma åt han som gjorde lovnaden.

⁹Er det dyr som er burtlova, av dei som folk ber fram til offer for Herren, so skal alt ein gjev Herren av slikt, reknast for heilagt.

¹⁰Ein må ikkje byta det um eller gjeva eit anna dyr i staden, korkje eit ringt for eit godt eller eit godt for eit ringt. Byter ein det like vel i eit anna dyr, so skal båe tvo gjelda for heilage.

¹¹Men er det eit ureint dyr, eit av dei som ein ikkje kann gjeva Herren i offergåva, so skal det leidast fram for presten,

¹²og presten skal verdsetja det etter som det er til, godt eller ringt; det som du, prest, set det i, det skal vera prisen på det.

¹³Vil eigaren løysa det att, so lyt han leggja femteparten meir enn det er verdsett til.

¹⁴Når ein helgar huset sitt til Herren, so skal presten verdsetja det etter som det er til, godt eller ringt, og det som presten set det i, skal gjelda for rette verdet.

¹⁵Vil den som hev helga huset sitt, løysa det att, so skal han leggja femteparten yver det verdet; då vert det hans.

¹⁶Når ein helgar noko av odelsjordi si til Herren, so skal verdet retta seg etter sådmengdi: ein homer byggsåd skal svara til femti sylvsekel.

¹⁷Helgar han jordi alt ifrå jubelåret, so skal det verdet gjelda fullt.

¹⁸Men er det etter jubelåret han helgar henne, so skal presten rekna ut verdet etter dei åri som er att til komande jubelår, og prisen skal setjast ned etter måten.

¹⁹Hev ein helga eit stykke av jordi si til Herren og sidan vil løysa det, skal han leggja femteparten yver verdet, so skal det vera hans for godt.

²⁰Løyser han det ikkje, eller sel han det til ein annan, so kann det ikkje løysast meir;

²¹når då jubelåret kjem og jordi vert fri, skal ho vera helga til Herren, liksom jord som er vigsla; presten skal hava eigedomsretten til henne.

²²Når ein helgar til Herren eit stykke jord som han hev kjøpt, og som ikkje er hans odel,

²³so skal presten rekna ut verdet etter tidi som er att til komande jubelår, og mannen skal greida ut pengane same dagen; dei skal vera helga til Herren.

²⁴I jubelåret fell jordi attende til den han kjøpte av, og som hev odelen.

²⁵All verdsetjing skal vera i heilag mynt, etter tjuge gera i sekelen.

²⁶Det som er frumbore i buskapen, må ingen helga; etter di det er frumbore, er det longe Herrens eigedom; anten det er storfe eller småfe, so høyrer det Herren til.

²⁷Er dei ureine dyr, so kann ein løysa dei att etter verdet, men lyt då leggja attåt femteparten; vert dei ikkje attløyste, so kann dei seljast for verdet.

²⁸Det som ein vigslar åt Herren av eigedomen sin, anten det er folk eller fe eller odelsjord, det må ikkje seljast og ikkje løysast att; alt som er vigsla, er høgheilagt og høyrer Herren til.

²⁹Ingen mann som er bannstøytt, kann verta attløyst; han lyt lata livet.

³⁰All tiend i landet, av grøda på marki og av alda på trei, høyrer Herren til; ho er helga til Herren.

³¹Vil ein løysa att noko av tiendi, skal han leggja femteparten yver verdet.

³²Og av alt bufeet, både stort og smått, alt som gjeng under hyrdingstaven, skal tiande kvart dyr helgast til Herren.

³³Ein skal ikkje sjå etter um det er godt eller ringt, og ikkje byta det um. Vert det bytt i eit anna dyr, so skal dei vera heilage båe og må ikkje verta attløyste.

³⁴Dette er dei bodi som Herren gav Moses på Sinaifjellet og baud han kunngjera for Israels-borni.