Read nynorsk 1938 Jeremia 30 Bible Online

Jeremia 30 - nynorsk 1938 bible

Jeremia 30

¹Dette er det ordet som kom til Jeremias frå Herren:

²So segjer Herren, Israels Gud: Skriv upp i ei bok alle dei ordi eg hev tala til deg!

³For sjå, dagar skal koma, segjer Herren, då eg endar utlægdi åt folket mitt, Israel og Juda, og let dei koma heim att til det landet som eg gav federne deira, so dei kann eigna det til seg.

⁴Og dette er dei ordi som Herren hev tala um Israel og Juda:

⁵So segjer Herren: Eit redslerop hev me høyrt; der er otte og ingen fred.

⁶Spør og sjå etter um ein karmann fær barn! Kvi ser eg då alle mann med hendene på lendene liksom kvinna i barnsnaud, og kvi er alle andlet vortne nåbleike?

⁷Å! Stor er den dagen, han hev ikkje sin like, og ei trengsletid er det for Jakob; men han skal verta frelst derifrå.

⁸Og det skal henda den dagen, segjer Herren, allhers Gud, at eg vil brjota åket hans og taka det av nakken din, og bandi dine vil eg slita sund, og framande skal ikkje trælka deg lenger. /[46]

⁹Og dei skal tena Herren sin Gud og David sin konge, som eg vil reisa upp åt dei.

¹⁰So ottast ikkje, du min tenar Jakob, segjer Herren, og reddast ikkje, Israel! For sjå, eg frelser deg frå det burtlengste land og ætti di frå det landet som dei var burtførde til, og Jakob skal snu heim att og leva i ro og vera trygg, og ingen skal skræma han.

¹¹For eg er med deg, segjer Herren, og vil frelsa deg; eg vil gjera ende på alle dei folki som eg hev spreidt deg imillom; det er berre deg eg ikkje vil gjera ende på; eg vil aga deg med måte, men reint utan refsing kann eg ikkje lata deg vera.

¹²For so segjer Herren: Ubøtande er skaden din, ulækjande såret ditt.

¹³Ingen tek saki di på seg og kreistar verken ut; det bid ikkje helsebot, ikkje plåster for deg.

¹⁴Alle elskarane dine hev gløymt deg, dei spør ikkje etter deg; for eg hev slege deg som ein fiende slær, eg hev aga deg som den miskunnlause, for di misgjerningi di er stor og syndene dine mange.

¹⁵Kvi eiar du deg yver skaden din, yver at plaga di er ulækjande? For di misgjerningi di er stor og syndene dine mange, hev eg gjort deg dette.

¹⁶Difor skal alle som et på deg, verta uppetne, og alle som er dine fiendar, verta burtførde, alle saman, og dei som herjar deg, skal verta herja, og alle som ranar frå deg, vil eg gjeva til ran.

¹⁷For eg vil leggja bindsel på deg og lækja såri dine, segjer Herren; for dei kallar deg ‘den burtdrivne’, ‘Sion som ingen spør etter’.”

¹⁸So segjer Herren: Sjå, eg endar utlægdi for Jakobs tjeld og miskunnar bustadene hans; byen skal verta bygd på haugen sin, og slottet skal standa på sin rette stad.

¹⁹Lovsong skal ljoma frå dei, og rop av glade menneske; eg vil lata dei aukast, og dei skal ikkje minka i tal; eg vil æra dei, og dei skal ikkje verta mismætte.

²⁰Sønene hans skal vera som fordom, og lyden hans skal standa stødt for mi åsyn, og eg vil heimsøkja alle som trælkar han. /[47]

²¹Hans herlege skal vera av hans eigi ætt, og drotten skal ganga fram or hans eigen flokk, og eg vil lata han koma nær innåt meg, og hans skal stiga fram for meg; for kven vil elles våga livet og koma meg nær? segjer Herren. /[48]

²²Og de skal vera mitt folk, og eg vil vera dykkar Gud.

²³Sjå, ein storm frå Herren, vreiden hans, bryt fram, ein rjukande storm; ned yver hovudet på dei ugudlege kjem han i kvervlar.

²⁴Herrens brennande vreide skal ikkje venda att fyrr han hev sett i verk og fullført sitt hjartans tankar; i dei siste dagar skal de skyna dette.