Read nynorsk 1938 Esekiel 29 Bible Online

Esekiel 29 - nynorsk 1938 bible

Esekiel 29

¹I det tiande året, den tolvte dagen i tiande månaden, kom Herrens ord til meg, og det lydde so:

²Menneskeson, vend andletet mot Farao, kongen i Egyptarland, og spå mot han og mot heile Egyptarland!

³Tala og seg: So segjer Herren, Israels Gud: Sjå, eg kjem yver deg, Farao, egyptarkonge, du den store draken, som ligg midt i elvane dine, og som segjer: Eg eig mi elv, og sjølv hev eg gjort henne.

⁴Eg vil setja krokar i kjakane dine og lata fiskane i elvane dine hanga fast i reisti dine; so dreg eg deg upp or elvane dine, både deg og alle fiskane i elvane dine, dei som heng fast i reisti dine.

⁵Eg skal kasta deg ut i øydemarki, både deg og kvar ein fisk i elvane dine; på berre marki skal du falla; du skal ikkje verta uppteken, ikkje uppsamla; eg gjev deg til mat åt dyri på jordi og fuglane i lufti.

⁶Og alle som bur i Egyptarland, skal sanna at eg er Herren, for di dei hev vore ein røyrstav åt Israels-lyden;

⁷når dei grip um deg med handi so brotnar du og kløyver herdi på dei alle, og når dei styd seg på deg, ryk du i sund og fær dei alle til å sviga i lendene. /[58][59]

⁸Difor segjer Herren, Israels Gud, so: Sjå, eg let sverd koma yver deg, og eg vil rydja ut or deg både folk og fe.

⁹Egyptarlandet skal verta til audn og øyda, og dei skal sanna at eg er Herren, for di han sa: Elvi er mi, og eg sjølv hev gjort henne.

¹⁰Sjå, difor kjem eg yver deg og elvane dine og gjer Egyptarland til aude moar, fulle av grushaugar, frå Midgol til Syene og alt til landskilet mot Etiopia. /[60]

¹¹Mannefot skal ikkje fara der, og fefot skal ikkje fara der, og det skal liggja ubygt i fyrti år.

¹²Eg vil gjera Egyptarlandet til ei audn millom aude land, og byane skal liggja i øyde millom øydelagde byar i fyrti år, og eg vil spreida egyptarane millom folki og strå dei kringum i landi.

¹³For so segjer Herren, Israels Gud: Når fyrti år er lidne vil eg samla egyptarane frå dei folkeslag som dei var spreidde imillom.

¹⁴Eg vil gjera ende på utlægdi for Egyptarland og føra dei attende til Patroslandet, det landet som dei er ætta ifrå, og der skal dei vera eit vesalt kongerike.

¹⁵Det skal vera lægre enn andre kongerike og aldri meir hevja seg yver folki, og eg vil lata dei verta so få i talet at dei ikkje kann rikja yver folki.

¹⁶Og for Israels-lyden skal det aldri meir vera ei livd, som minner meg um deira misgjerning, når dei vender seg til dei, og dei skal sanna at eg er Herren, Israels Gud.

¹⁷I det sju og tjugande året, den fyrste dagen i fyrste månaden, kom Herren ord til meg, og det lydde so:

¹⁸Menneskeson! Nebukadnesar, Babel-kongen hev late heren sin streva hardt mot Tyrus; kvart eit hovud er fleinskalla, og kvar ei herd avgnura. Men løn hev han og heren hans ikkje fenge av Tyrus for alt sitt strev imot det.

¹⁹Difor segjer Herren, Israels Gud, so: Sjå, eg gjev Egyptarlandet til Nebukadnesar, Babel-kongen, og han skal føra burt rikdomen der og rana og røva alt som der finst å rana og røva, og det skal heren hans hava til løn.

²⁰Til løn for strevet han hev havt, gjev eg han Egyptarlandet; for dei hev arbeidt for meg, segjer Herren, Israels Gud.

²¹Den same dagen vil eg lata eit horn veksa upp åt Israels-lyden; og du skal få lata upp din munn midt ibland dei, og det skal sanna at eg er Herren.