Read nynorsk 1938 Hosea 2 Bible Online

Hosea 2 - nynorsk 1938 bible

Hosea 2

¹Seg då til brørne dykkar: Ammi! og til systerne dykkar: Ru-hama! /[3][4]

²Skjem på mor dykkar, skjem på henne! For ho er ikkje kona mi, og eg er ikkje mannen hennar. Få henne til å hava burt horebragdene or andletet sitt og lauslynde-faktene frå barmen sin!

³Elles skal eg klæda henne naki og te henne fram som ho var den dagen ho vart fødd, og gjera henne lik ei øydemark, eit turrlende, og lata henne døy av torste.

⁴Og borni hennar vil eg ikkje miskunna; for dei er horeborn.

⁵For mor deira var ei horkvinna, ho som fekk dei, for skamleg åt - ho sa: Eg vil fara etter elskarane mine, dei som gjev meg maten min og vatnet mitt, ulli mi og linet mitt, oljen min og vinen min.

⁶Sjå, difor stengjer eg vegen din med klunger; eg reiser ein mur framfor henne, so ho ikkje finn stigane sine;

⁷når ho renner etter elskarane sine, skal ho ikkje nå i dei, når ho leitar etter dei, skal ho ikkje finna dei. Då skal ho segja: Eg vil attende til den fyrste mannen min; for då hadde eg det betre enn no.

⁸Ho skyna ikkje at det var eg som gav henne kornet og druvesafti og oljen, og som gav henne sylv og gull i mengdevis, som dei bruka til Ba'al.

⁹Difor skal eg taka att kornet mitt, når tidi er til det, og druvesafti mi, når stundi er komi, og taka burt ulli mi og linet mitt, som ho skulde løyna blygsli si med.

¹⁰Ja, no skal eg nækja den visne kroppen hennar beint for augo på elskarane hennar, og ingen skal berga henne or mi hand.

¹¹Eg skal gjera ende på all kjæta hennar, på gildi hennar, nymånane og sabbatane og alle høgtidene hennar.

¹²Eg skal øyda vintreet og fiketreet hennar, som ho hev sagt um: Dei er horeløni mi, som elskarane mine hev gjeve meg. Eg skal gjera dei til skog, og villdyri skal eta dei.

¹³Eg skal heimsøkja henne for dei dagane då ho brende røykjelse for Ba'alane og prydde seg med nasering og halsgull og for etter elskarane sine, men gløymde meg, segjer Herren.

¹⁴Difor skal de vita at eg vil lokka henne burt og leida henne ut i øydemarki og tala kjærleg til henne,

¹⁵og so snart ho kjem derifrå, vil eg gjeva henne att vinhagane hennar og gjera Akordalen til ei dør som gjev henne von; der skal ho takka som i ungdomsdagane sine, som då ho for upp frå Egyptarlandet. /[5][6]

¹⁶Den dagen, segjer Herren, kjem det til å verta so at du ropar: Mannen min! Og du skal ikkje meir ropa til meg: Ba'al min!

¹⁷Ja, Ba'als-namni vil eg taka reint ut or munnen hennar, so dei vil aldri nemnast meir.

¹⁸Den dagen vil eg gjera ei pakt for dei med dyri på marki og fuglane i lufti og kreket på jordi; og boge og sverd og krig vil eg bryta sund og rydja ut or landet, og eg vil lata dei bu trygt.

¹⁹Eg vil trulova meg med deg til æveleg tid; eg vil trulova meg med deg i rettferd og rett, i nåde og miskunn;

²⁰ja, i truskap vil eg trulova meg med deg, og du skal kjenna Herren.

²¹Den dagen skal det verta so at eg bønhøyrer, segjer Herren, eg bønhøyrer himmelen, og han bønhøyrer jordi,

²²og jordi bønhøyrer kornet og druvesafti og oljen, og dei bønhøyrer Jisre'el.

²³Eg vil planta henne åt meg i landet og miskunna Lo-Ruhama og segja til Lo-Ammi: Du er mitt folk, og det skal svara: Min Gud! /[7]