Read nynorsk 1938 Joel 1 Bible Online

Joel 1 - nynorsk 1938 bible

Joel 1

¹Herrens ord som kom til Joel Petuelsson:

²Høyr dette, de som gamle er! Lyd etter, alle som bur i landet! Hev sovore hendt i dykkar tid eller i tidi åt federne dykkar?

³De skal fortelja um det til borni dykkar, og dykkar born til sine born, og deira born til ei ætt som kjem.

⁴Det som gnagaren leivde, åt grashoppen upp, det som grashoppen leivde, åt sleikjaren upp, og det som sleikjaren leivde, åt skavaren upp. /[1]

⁵Vakna, de drukne, og gråt og jamra dykk, alle de vindrikkarar, av di druvesafti er rivi frå munnen dykkar.

⁶For eit folk hev fare yver landet mitt, sterkt og utan tal; tennene deira er som løvetenner, og jakslar hev dei som løvebinna.

⁷Vintrei mine hev dei snøydt, og fiketrei hev dei brote ned; dei hev flekt dei reint og hivt dei; greinene hev vorte kvite.

⁸Barma dykk som ei møy som gjeng syrgjeklædd for sin ungdoms brudgom!

⁹Matoffer og drykkoffer er kvorvne frå Herrens hus; prestane, Herrens tenarar, syrgjer.

¹⁰Åkrar er øydde, jordi syrgjer; for kornet er øydt, druvesafti hev torna burt, oljen er kvorven.

¹¹Bøndene er vonbrotne, vingardsmennene jamrar seg; for kveite og bygg, grøda på marki, er tynt.

¹²Vintreet hev torna upp, og fiketreet hev visna; granatepletreet, palma og apalen, alle tre på marki hev torna upp; ja, all fagnad er kvorven frå manneheimen.

¹³Klæd dykk i syrgjebunad og øya, de prestar! Jamra dykk, de som tener ved altaret! Gakk inn og sit heile natti i syrgjebunad, de min Guds tenarar! For dykkar Guds hus lyt sakna matoffer og drykkoffer.

¹⁴Lys ut ei heilag fasta, ropa ut ei samlingshøgtid, få dei gamle i hop, ja alle som bur i landet, til Herrens, dykkar Guds hus og ropa til Herren!

¹⁵Å for ein dag! For Herrens dag er nær og kjem som vald frå den Allveldige.

¹⁶Vart ikkje maten burte medan me såg på, gleda og frygd frå vår Guds hus?

¹⁷Såkornet ligg innturka under jordskorpa; buri er tome, løone nedrivne, for kornet er øydelagt.

¹⁸Kor buskapen styn! Ukseflokkane fer redde ikring, for det finst ikkje beite åt dei; jamvel saueflokkane lyt lida.

¹⁹Til deg, Herre, ropar eg; for elden hev øydt beitelandet i heidi, og logen hev brent upp alle tre på marki.

²⁰Jamvel dyri i marki styn etter deg; for bekkefari er turre, og elden hev øydt beitelandet i heidi.