Read nynorsk 1938 Amos 5 Bible Online

Amos 5 - nynorsk 1938 bible

Amos 5

¹Høyr dette ordet, ein syrgjesong som eg syng yver dykk, du Israels hus!

²Ho er falli, og aldri ris ho meir, møyi Israel; ho ligg slengd til jord på sin eigen grunn, og ingen reiser henne upp.

³For so segjer Herren, Israels Gud: Den byen som tusund dreg ut or, skal hava hundrad att, og den som hundrad dreg ut or, skal hava att ti, i Israels hus.

⁴For so segjer Herren til Israels hus: Søk meg, so skal de leva!

⁵Søk ikkje til Betel, kom ikkje til Gilgal og far ikkje til Be'erseba! For Gilgal lyt fara i utlægd, og Betel skal verta til inkjes.

⁶Søk Herren, so skal de leva! Elles kjem han som eld yver Josefs hus; han skal øyda, elden, og Betel hev ingen til å sløkkja!

⁷Dei som vender retten til malurt og kastar rettferd til jordi!

⁸Han som skapte Sjustjerna og Orion og gjer kolmyrkret til morgon og dagen til svarte natt, han som kallar på vatnet i havet og auser det ut yver jordi - Herren er namnet hans!

⁹Han som let tyningi koma som ljon mot den sterke og sender øyding yver den faste borg!

¹⁰På tinget hatar dei den som hevdar retten, og dei styggjest ved den som talar sant.

¹¹Difor, for di de trør fatigmann ned og tek korn ifrå han i avgift, so fær de ikkje bu i dei hus av hoggen stein som de sjølve hev bygt, og ikkje drikka vin frå dei fagre vinhagar som de sjølve hev planta.

¹²For eg veit at dykkar brot er mange og dykkar synder utan tal; de forfylgjer den skuldlause, tek imot løysepengar og rengjer retten for fatigfolk på tinget.

¹³Difor tegjer den kloke i denne tid; for ei vond tid er det.

¹⁴Legg vinn på godt og ikkje på vondt, so de fær leva. Då skal Herren, allhers Gud, vera med dykk, so som de hev sagt.

¹⁵Hata det vonde og elska det gode, haldt retten uppe på tinget! Kann henda Herren, allhers Gud, då er nådig mot Josefs leivning.

¹⁶Difor segjer Herren, Israels Gud, allhers Gud, so: På alle torg skal ein høyra øying, og på alle gator skal dei ropa: Ai, ai! Bonden skal dei henta til syrgjehøgtid, og til dei som kann kveda syrgjekvede, skal dei segja: Syng ein syrgjesong!

¹⁷Og i alle vinhagar skal ein høyra øying; for midt ibland dykk vil eg ganga fram, segjer Herren.

¹⁸Usæle dei som trår etter Herrens dag! Kva vil de då med Herrens dag? Han er myrker og ikkje ljos.

¹⁹Det er som når ein flyr undan ei løva, men møter ein bjørn, og når han kjem heim og styd handi mot veggen, bit ormen han.

²⁰Ja, Herrens dag er myrker og ikkje ljos, kolmyrk og utan ljoske.

²¹Eg hatar og vanvyrder dykkar høgtider, eg hev ingen hugnad i dykkar stemnor;

²²for um de kjem til meg med brennoffer og matoffer, so hugnast eg ikkje ved dei, og dykkar takkoffer av gjødkalvar ser eg ikkje på.

²³Lat meg vera i fred for dine ståkande songar! Eg vil ikkje lyda på ditt harpespel.

²⁴Men domen skal koma veltande som vatn, og rettferdi lik ein bekk som alltid fløymer.

²⁵Bar de fram for meg slaktoffer og matoffer dei fyrti åri i øydemarki, du Israels hus?

²⁶Nei, de bar tjeldet åt kongen dykkar og fotstykket under bileti dykkar, gudestjerna dykkar, som de hadde gjort dykk.

²⁷Eg vil føra dykk i utlægd, langt burtanfor Damaskus, segjer han som heiter Herren, allhers Gud.