Read nynorsk 1938 Habakkuk 2 Bible Online

Habakkuk 2 - nynorsk 1938 bible

Habakkuk 2

¹På vaktposten min vil eg stiga upp og standa på varden; og eg vil skygna og sjå kva han vil tala til meg, og kva svar eg fær på mitt ankemål.

²Og Herren svara meg og sa: Skriv upp syni og rita henne tydeleg på tavlone, so kvar og ein kann lesa det lett!

³For endå lyt syni venta på si tid; men ho stundar etter målet og svik ikkje. Um ho drygjer, so bia på henne! For ho kjem nok, ho skal ikkje verta burte.

⁴Sjå kor hjartans kaut og uærleg han er! Men den rettferdige skal leva ved si tru. /[4]

⁵So er og vinen ein svikar; den skrøytande karen - ikkje skal han få bu i ro, han som gaper grådig som helheimen. Han er som dauden og vert ikkje mett, han hev sanka til seg alle folk og henta til seg alle folkeslag.

⁶Alle dei skal i sanning setja i med nidvisor um han og sneida etter han i gåtor og segja: Usæl den som dungar i hop det han ikkje eig - kor lenge? - og som lesser på seg pantegods!

⁷Brått skal dei reisa seg dei som skal pina deg, og vakna dei som skal ruska deg upp, so du vert til ran for dei.

⁸Av di du hev plundra mange folkeslag, so skal alle som vert att av folki, plundra deg for manneblod skuld og for valdsverk mot jordi, mot byen og alle som bur der.

⁹Usæl den som fer etter låk vinning til huset sitt, av di han vil byggja reiret sitt i høgdi og berga seg undan ulukke-handi!

¹⁰Du hev lagt upp råder som vert til skam for ditt hus, lagt upp råder um å øyda mange folk og soleis synda mot deg sjølv;

¹¹for steinen i veggen skal skrika, og bjelken i treverket skal svara han.

¹²Usæl den som byggjer ein by med blod og reiser ei borg med urett!

¹³Sjå, kjem ikkje det frå Herren, allhers Gud, at folki arbeider seg trøytte for elden, og folkeslagi møder seg ut for inkje?

¹⁴For jordi skal fyllast med kunnskap um Herrens herlegdom, liksom vatnet som fyller havet.

¹⁵Usæl den som skjenkjer andre av si vreide-skål, ja drikk dei drukne, so han kann skoda blygsli deira!

¹⁶Du vert metta med skam og ikkje med æra. Drikk sjølv og syn di fyrehud! Staupet i Herrens høgre hand kjem til deg i si tid, og skjemsla skal skyla di æra.

¹⁷For valdsferdi di mot Libanon skal koma yver deg, og øydingi av dyri, som skræmde dei, for manneblod skuld og valdsverk mot jordi, mot byen og alle som bur der.

¹⁸Kva gagnar eit utskore bilete, um no treskjeraren hev skore det? Eller eit støypt bilete, ein lærar i lygn, um no støyparen leit på det då han laga mållause avgudar?

¹⁹Usæl den som segjer til stokken: Vakna! - til ein mållaus stein: Statt upp! Skulde den vera lærar? Han er då slegen med gull og sylv, og det finst ikkje ånd i han.

²⁰Men Herren er i sitt heilage tempel; ver still for hans åsyn, all jordi!