Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Matteus 15 Bible Online

Evangeliet etter Matteus 15 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Matteus 15

¹So kom det nokre farisearar og skriftlærde til Jesus frå Jerusalem og sa:

²Kvi bryt læresveinane dine dei skikkane me hev etter dei gamle? dei tvær ikkje hendene fyrr dei gjeng til bords!

³Og de, svara han, kvi bryt de Guds bod for skikkane dykkar skuld?

⁴Gud hev sagt: Du skal æra far din og mor di, og: Den som bannar far sin eller mor si, skal døy.

⁵Men de segjer: Når ein talar so til far sin eller mor si: Det som eg kunde ha hjelpt deg med, lyt eg gjeva til templet - so tarv han ikkje æra foreldri sine.

⁶Soleis hev de gjort Guds bod um inkje for dykkar eigi læra, skuld.

⁷De hyklarar! Esaias spådde sant um dykk då han sa:

⁸Dette folket ærar meg med lippone, men hjarta deira er langt ifrå meg;

⁹men dei dyrkar meg fåfengt, med di dei lærer folk det som er menneskebod.

¹⁰So kalla han folket hit åt seg og sa til dei: Høyr etter og tenk på det eg segjer!

¹¹Det er ikkje det som kjem inn i munnen, som gjer mennesket ureint, men det som gjeng ut or munnen, det er det som gjer mennesket ureint!

¹²Då gjekk læresveinane fram og sa til han: Veit du at farisearane vart arge då dei høyrde det du sa?

¹³Han svara: Kvar plante som ikkje Far min i himmelen hev sett, skal rivast upp med rot.

¹⁴Bry dykk ikkje um dei! Dei er blinde vegleidarar for blinde; og når ein blind leider ein blind, so dett dei båe i grøfti.

¹⁵Då tok Peter til ords og sa til han: Tyd oss den likningi du sa!

¹⁶Han svara: Hev de endå ikkje betre vit, de heller?

¹⁷Skynar de ikkje at alt det som kjem inn i munnen, gjeng ned i magen og fer ut der det skal?

¹⁸Men det som gjeng ut or munnen, kjem frå hjarta, og det gjer mennesket ureint;

¹⁹for frå hjarta kjem vonde tankar: manndråp, ekteskapsbrot, lauslivnad, tjuvskap, range vitnemål, gudsspotting.

²⁰Det er det som gjer mennesket ureint; men å eta med utvegne hender gjer ikkje mennesket ureint.

²¹So for Jesus derifrå og tok vegen burt til bygdene kring Tyrus og Sidon.

²²Då kom det ei kananeisk kona ut frå dei grendene og ropa: Herre, Davids son, gjer sælebot på meg! Dotter mi er so ille plaga av ei vond ånd.

²³Men han svara henne ikkje eit ord. Då gjekk læresveinane fram og bad han: Kjære, få henne frå deg! Ho ropar so etter oss.

²⁴Han svara: Det er berre dei forkomne sauene av Israelshuset eg er send til.

²⁵So kom ho og fall på kne for han og sa: Herre, hjelp meg!

²⁶Men han svara: Det er ikkje vent å taka brødet frå borni og kasta det for hund-ungane.

²⁷Det er sant, Herre, sa ho, men hund-ungane et då av dei molane som fell frå bordet åt herrane deira.

²⁸Då svara Jesus: Stor er trui di, kona! Du skal få det som du vil. Og dotter hennar vart god att i same stundi.

²⁹So tok Jesus på ei onnor leid og kom til Galileasjøen, og han gjekk upp i fjellet og sette seg der.

³⁰Då kom dei til han i store flokkar, og hadde med seg halte og blinde og mållause og kryplingar og mange andre, og la dei ned for føtene hans, og han gjorde dei gode att,

³¹so folket undra seg då dei såg at mållause tala, og kryplingar vart friske og føre, og halte gjekk ikring, og blinde såg; og dei lova Israels Gud.

³²Då kalla Jesus læresveinane til seg og sa: Eg tykkjer hjarteleg synd i folket; for no hev dei alt vore hjå meg i tri dagar, og dei hev ikkje noko å eta; og ikkje vil eg senda dei fastande frå meg; for då kunde dei ormektast på vegen.

³³Læresveinane svara: Kor skal me her i øydemarki få brød nok til å metta so stor ein hop?

³⁴Kor mykje brød hev de? spurde Jesus. Sju leivar, sa dei, og nokre få småfiskar.

³⁵Då let han folket setja seg ned på marki,

³⁶og han tok dei sju leivane og fiskane, og takka og bytte dei sund og gav det til læresveinane, og læresveinane gav det til folket.

³⁷Då alle hadde ete og var mette, samla dei upp dei stykki som att var; det var sju fulle korger.

³⁸Og det var fire tusund mann som hadde ete, umfram kvinnor og born.

³⁹Sidan bad Jesus farvel med folket og steig ut i båten og for til Magadanbygdi.