Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Matteus 17 Bible Online

Evangeliet etter Matteus 17 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Matteus 17

¹Seks dagar etter tok Jesus Peter og Jakob og Johannes, bror hans, med seg upp på eit høgt fjell, og der var dei åleine.

²Då vart han forklåra for augo deira: andletet hans skein som soli, og klædi var kvite som ljoset.

³Og best det var, fekk dei sjå Moses og Elias; dei stod og tala med han.

⁴Då tok Peter til ords og sa til Jesus: Herre, det er godt at me er her! Vil du, so skal eg gjera tri hyttor her, ei åt deg og ei åt Moses og ei åt Elias.

⁵Fyrr han hadde tala ut, kom det ei ljos sky og skygde yver dei, og or skyi kom det ei røyst som sa: Dette er Son min, han som eg elskar, han som eg hev hugnad i. Høyr på han!

⁶Då læresveinane høyrde det, kasta dei seg å gruve og var ovleg redde.

⁷Jesus gjekk burt åt dei og tok i dei og sa: Reis dykk upp, og ver ikkje redde!

⁸Men då dei såg upp, vart dei ikkje vare nokon utan Jesus åleine.

⁹So gjekk dei ned av fjellet, og Jesus sa til dei: Tala ikkje til nokon um den syni de hev havt, fyrr Menneskesonen hev stade upp frå dei daude!

¹⁰Då spurde læresveinane: Kvi segjer då dei skriftlærde at fyrst lyt Elias koma?

¹¹Han svara: Elias kjem nok og skal setja alt i rett lag att;

¹²men eg segjer dykk: Elias er alt komen, og dei kjendest ikkje ved han, men for åt med han som dei vilde; like eins kjem dei til å fara med Menneskesonen.

¹³Då skyna dei at det var Johannes døyparen han tala til dei um.

¹⁴Då dei hadde nått fram til folkehopen, kom det ein mann og fall på kne for han og sa:

¹⁵Herre, gjer sælebot på son min! Han hev nedfallsotti og lid mykje vondt; tidt fell han i elden og tidt i vatnet.

¹⁶Eg hev vore til læresveinane dine med han, men dei kunde ikkje gjera han god att.

¹⁷Då tok Jesus til ords og sa: Å, du vantrune og rangsnudde ætt! Kor lenge skal eg vera hjå dykk? Kor lenge skal eg tola dykk? Kom hit til meg med han!

¹⁸So tala Jesus strengt til han; då for den vonde åndi utor guten, og han vart god att i same stundi.

¹⁹Då Jesus hadde vorte åleine, kom læresveinane til han og sa: Kvi kunde ikkje me driva den åndi ut?

²⁰Jesus svara: Av di de er so vantrune; for det segjer eg dykk for sant: Hev de tru, um ho ikkje er større enn eit senapskorn, so kann de segja til dette fjellet: Flyt deg herifrå og dit! - då skal det flytja seg, og ingen ting skal vera umogeleg for dykk.

²¹Men dette slaget gjeng ikkje ut utan med bøn og fasta.

²²Medan dei ferdast kring i Galilea, sa Jesus til dei: Menneskesonen skal gjevast yver i menneskehender,

²³og dei skal drepa han, men tridje dagen skal han standa upp att. Då vart dei ovleg sorgfulle.

²⁴Då dei var komne til Kapernaum, kom dei som kravde inn tempelskatten, til Peter og sa: Legg ikkje meisteren dykkar skatt til templet?

²⁵Jau, segjer han. So gjekk han inn i huset, og fyrr han fekk sagt noko, spurde Jesus: Kva meiner du Simon? Kven tek kongane på jordi toll eller skatt av - av borni sine eller av framande?

²⁶Av framande, svara Peter. So er borni skattefrie då, sa Jesus.

²⁷Men me vil ikkje arga dei - gakk ned til sjøen og kasta ut kroken, og grip den fyrste fisken som kjem upp! Når du so opnar gapet på han, skal du finna ein stater; tak den og gjev dei for meg og deg!