Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Matteus 18 Bible Online

Evangeliet etter Matteus 18 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Matteus 18

¹I same belet kom læresveinane til Jesus og spurde: Kven er no den største i himmelriket?

²Då kalla han til seg eit lite barn og sette det midt imillom dei

³og sa: Det segjer eg dykk for sant: Vender de ikkje um og vert som borni, so kjem de aldri inn i himmelriket.

⁴Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket;

⁵og den som tek imot eitt sovore barn for mitt namn skuld, han tek imot meg.

⁶Men den som freistar nokon av desse små som trur på meg, han var betre faren dei hadde hengt ein kvernstein um halsen på han og søkkt han ned i djupaste havet.

⁷Ve yver verdi for freistingane hennar! Freistingar lyt det koma, men ve yver den som freistingi kjem frå!

⁸Um handi di eller foten din freistar deg, so hogg dei av og kasta dei frå deg! Det er betre for deg å ganga halt eller vanfør inn til livet enn å hava tvo hender og tvo føter og verta kasta i den ævelege elden.

⁹Og um auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Det er betre for deg å ganga einøygd inn til livet enn å hava tvo augo og verta kasta i helveteselden.

¹⁰Akta dykk at de ikkje vanvyrder nokon av desse små! for eg segjer dykk at englane deira i himmelen allstødt fær sjå åsyni åt Far min i himmelen.

¹¹For Menneskesonen er komen for å frelsa det som var fortapt.

¹²Kva trur de? - Um ein mann hev hundrad sauer, og ein av dei villar seg burt, let han ikkje då dei ni og nitti ganga lause i fjellet og tek ut og leitar etter den som fer vilt?

¹³Og hender det at han finn han, då segjer eg dykk for visst: Han gleder seg meir yver han enn yver dei ni og nitti som ikkje hev villa seg burt.

¹⁴Soleis vil ikkje heller Far dykkar i himmelen at ein einaste av desse små skal fortapast.

¹⁵Hev bror din synda imot deg, so gakk til han og tala han til rettes på tvomannshand! Høyrer han på deg, so hev du vunne bror din;

¹⁶men vil han ikkje høyra, so tak med deg endå ein eller tvo, so kvar ting kann provast med tvo eller tri manns vitnemål.

¹⁷Høyrer han ikkje på dei, so seg det til kyrkjelyden! Og høyrer han ikkje på kyrkjelyden heller, då skal han vera som ein heidning og tollmann for deg.

¹⁸Det segjer eg dykk for sant: Alt det de bind på jordi, skal vera bunde i himmelen, og alt det de løyser på jordi, skal vera løyst i himmelen.

¹⁹Sameleis segjer eg dykk: Alt det som tvo av dykk her på jordi er samde um å beda um, det skal dei få av Far min i himmelen.

²⁰For der som tvo eller tri er samla i mitt namn, der er eg midt imillom dei.

²¹Då gjekk Peter fram og sa: Herre, kor mange gonger skal eg tilgjeva bror min når han hev synda imot meg - so mykje som sju gonger?

²²Jesus svara: Ikkje sju gonger, segjer eg deg, men sytti gonger sju gonger!

²³For himmelriket kann liknast med ein konge som vilde gjera upp rekneskapen med tenarane sine.

²⁴Då han no tok til med uppgjerdi, førde dei fram for han ein som var skuldig ti tusund talentar.

²⁵Men han hadde ikkje noko å greida det med. So sa herren hans at han skulde seljast, både han og kona hans og borni og alt det han åtte, so gjelda kunde greidast.

²⁶Då fall tenaren på kne for han og sa: Ver tolug med meg, so skal du få det alt saman!

²⁷Og herren tykte synd i tenaren sin og gav han fri og ettergav han skuldi.

²⁸Då den same tenaren kom ut att, møtte han ein av dei andre tenarane, som var skuldig han hundrad peningar, og han greip han og vilde strøypa han og sa: Kom med det du er skuldig!

²⁹Då fall den andre på kne og bad for for seg og sa: Ver tolug med meg, so skal du få det!

³⁰Men han vilde ikkje; han tok og sette medtenaren sin i fengsel; der skulde han sitja til skuldi var greidd.

³¹Då dei andre tenarane såg kva som gjekk fyre seg, vart dei ille ved; og dei gjekk til herren sin og fortalde han alt det som var hendt.

³²Då kalla herren han fyre seg og sa til han: Du vonde tenar! Heile den store skuldi di gav eg deg etter då du bad meg!

³³Skulde so ikkje du og ha vore mild imot medtenaren din, som eg var imot deg?

³⁴Og herren hans vart harm, og gav han yver til fangevaktarane, so dei skulde pina han til han hadde greidt all skuldi.

³⁵So skal og Far min i himmelen gjera med dykk når de ikkje av hjarta tilgjev kvarandre.