Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Matteus 27 Bible Online

Evangeliet etter Matteus 27 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Matteus 27

¹Det var morgon vorte då alle øvsteprestane og styresmennene sa daudedomen yver Jesus.

²So batt dei han og førde han burt og gav han yver til Pilatus, landshovdingen.

³Då Judas, svikaren, såg at dei hadde dømt Jesus frå livet, angra han på det han hadde gjort. Han bar dei tretti sylvpeningane attende til øvsteprestane og styresmennene og sa:

⁴Eg hev synda! Det var skuldlaust blod eg gav yver til dykk. - Kva skil det oss? Det vert di eigi sak, svara dei.

⁵Då kasta han pengane frå seg i templet og tok ut; og sidan gjekk han burt og hengde seg upp.

⁶Øvsteprestane tok pengane og sa: Det er ikkje rett å leggja dei i tempelkista; for det er blodpengar.

⁷So tok dei den rådi at dei for desse pengane kjøpte Krusmakaråkeren til gravstad for framande.

⁸Difor hev den åkeren vore kalla Blodåkeren alt til denne dag.

⁹Då vart det sanna det som Jeremias, profeten, hev tala, når han segjer: Og dei tok dei tretti sylvpeningane, verdet for den verdsette, han som dei verdsette for Israel,

¹⁰og dei gav det for Krusmakaråkeren, so som Herren baud meg.

¹¹So vart då Jesus førd fram for landshovdingen. Og landshovdingen spurde han: Er det du som er konge yver jødane? - Du segjer det sjølv, sa Jesus.

¹²Men då øvsteprestane og styresmennene kom med klagemåli sine, svara han ingen ting.

¹³Då sa Pilatus til han: Høyrer du ikkje alt det dei skuldar deg for?

¹⁴Men han svara han ikkje på eit einaste ord, so landshovdingen undra seg storleg.

¹⁵Kvar høgtid hadde landshovdingen for vis å gjeva folket ein fange fri, kven dei vilde.

¹⁶Den gongen hadde dei ein ordgjeten fange som heitte Barabbas.

¹⁷Då dei no hadde samla seg, sa Pilatus til dei: Kven vil de eg skal gjeva dykk fri, Barabbas eller Jesus, han som dei kallar Messias?

¹⁸For han visste at det var av ovund dei hadde gjeve Jesus yver til han.

¹⁹Og medan han sat i domarsætet, sende kona hans bod til han og sa: Du skal ikkje hava noko med saki mot denne rettferdige mannen! Eg hev drøymt so vondt i natt for hans skuld.

²⁰Men øvsteprestane og styresmennene talde folket til å beda Barabbas fri og lata Jesus drepast.

²¹Og då landshovdingen tok til ords att og spurde: Kven av desse tvo vil de eg skal gjeva dykk fri? svara dei: Barabbas!

²²Kva skal eg då gjera med Jesus, han som dei kallar Messias? sa han. Då svara dei alle: Tak og krossfest han!

²³Kva vondt hev han då gjort? sa Pilatus. Men dei ropa berre sterkare og sterkare: Tak og krossfest han!

²⁴Då Pilatus såg at han ingen ting kunde gjera, men ståket heller vart verre, tok han vatn og tvo hendene sine midt for augo på folkehopen og sa: Eg hev ingi skuld i blodet åt denne rettferdige mannen. Dette lyt de svara for!

²⁵Då svara heile folket: Blodet hans må koma yver oss og yver borni våre!

²⁶So gav han dei Barabbas fri, men let Jesus hudflettast og gav han yver til hermennene sine, so dei skulde krossfesta han.

²⁷Hermennene åt landshovdingen tok Jesus med seg inn i borgi og samla heile vakti kringum han.

²⁸So klædde dei av han og hengde på han ei skarlakskåpa,

²⁹og dei fletta ein krans av klunger og sette på hovudet hans og gav han ein røyrstav i høgre handi. Med so gjort fall dei på kne for han spotta han og sa: Heil deg, jødekonge!

³⁰So sputta dei på han og tok røyrstaven og slo han i hovudet med,

³¹og då dei hadde spotta han det dei vilde, tok dei av han kåpa og hadde på han hans eigne klæde, og so førde dei han burt og skulde krossfesta han.

³²På vegen møtte dei ein mann frå Kyrene som heitte Simon. Honom nøydde dei til å bera krossen hans.

³³Då dei so kom til ein stad som heiter Golgata - det er det same som Skallestaden -

³⁴gav dei han vin blanda med gall; men då han hadde smaka på det, vilde han ikkje drikka.

³⁵So feste dei han til krossen. Klædi hans bytte dei millom seg, og kasta lut um dei,

³⁶og so vart dei sitjande der og heldt vakt yver han.

³⁷Og uppyver hovudet hans hadde dei skrive klagemålet mot han; det lydde so: Dette er Jesus, kongen yver jødane.

³⁸Saman med han vart tvo røvarar krossfeste, ein på høgre og ein på vinstre sida.

³⁹Dei som gjekk framum, hædde han og riste på hovudet og sa:

⁴⁰Du som riv ned templet og byggjer det upp att på tri dagar, hjelp deg no sjølv! Er du Guds Son, so stig ned av krossen!

⁴¹Sameleis spotta dei han både øvsteprestane og dei skriftlærde og styresmennene og sa:

⁴²Andre hev han hjelpt, seg sjølv kann han ikkje hjelpa! Han er konge i Israel! Lat han no stiga ned av krossen, so skal me tru på han.

⁴³Han leit på Gud; lat no Gud berga han dersom han hev hugnad i han! Han hev då sagt: Eg er Guds Son!

⁴⁴Jamvel røvarane som var krossfeste saman med han, spotta han på same visi.

⁴⁵Frå den sette timen vart det myrkt yver heile landet alt til den niande timen.

⁴⁶Og kring den niande timen ropa Jesus med høg røyst og sa: Eli, Eli, lama sabaktani! Det er det same som: Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg?

⁴⁷Då sa nokre av dei som stod der og høyrde det: Han ropar på Elias!

⁴⁸Og med det same sprang ein av dei fram og tok ein svamp og fyllte med vineddik og sette på ein tein og let han få drikka.

⁴⁹Men dei hine sa: Venta! Lat oss sjå um Elias kjem og hjelper han!

⁵⁰Og Jesus ropa endå ein gong med høg røyst og gav ut åndi.

⁵¹Då rivna forhenget i templet midt i tvo, ovantil og radt ned, og jordi skalv, og bergi brast,

⁵²og gravene opna seg, og mange avlidne heilagmenne stod livs levande upp,

⁵³og dei gjekk fram or gravene etter Jesus hadde stade upp att, og kom inn i den heilage staden og synte seg for mange.

⁵⁴Då hovudsmannen og dei som var med han og heldt vakt yver Jesus, såg jordskjelven og alt det som hende, vart dei fulle av otte og sa: Dette var sanneleg Guds Son!

⁵⁵Det var og mange kvinnor der, som stod eit stykke undan og såg på; dei hadde fylgt Jesus frå Galilea og tent han.

⁵⁶Millom dei var Maria Magdalena, og Maria, mor åt Jakob og Josef, og mor åt Sebedeus-sønene.

⁵⁷Um kvelden kom det ein rik mann som heitte Josef og var frå Arimatea; han hadde og vorte ein læresvein åt Jesus.

⁵⁸Han gjekk til Pilatus og bad um han måtte få lekamen åt Jesus; og Pilatus sende bod at dei skulde lata han få han.

⁵⁹Då tok Josef og sveipte lekamen inn i eit reint, fint linty

⁶⁰og la han i ei ny grav, som han hadde hogge ut åt seg i berget. So velte han ein stor stein attfor gravopningi, og gjekk burt.

⁶¹Maria Magdalena og den andre Maria var der og; dei sat midt for gravi.

⁶²Den andre dagen - det var den som kjem etter fyrebuingsdagen - gjekk øvsteprestane og farisearane saman til Pilatus

⁶³og sa: Herre, me kjem i hug at denne folkedåraren sa medan han levde: Tri dagar etter stend eg upp att.

⁶⁴Set no folk til å vakta vel på gravi til tridje dagen! Elles kunde læresveinane hans koma og stela han burt og so segja til folket: Han hev stade upp frå dei daude, og då vert den siste dåringi verre enn den fyrste.

⁶⁵Då sa Pilatus: Her hev de vakt! Gakk no og tak vare på gravi som de best kann!

⁶⁶So gjekk dei og sette vakti til å taka vare på gravi, etter dei hadde forsigla steinen.