Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Matteus 8 Bible Online

Evangeliet etter Matteus 8 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Matteus 8

¹Då han gjekk ned av fjellet, fylgde det mykje folk med han.

²Best det var, kom ein som hadde spillsykja, og fall på kne for han og sa: Herre, dersom du vil, so kann du gjera meg rein.

³Jesus rette ut handi og tok burt på han og sa: Eg vil; vert rein! Då vart han med ein gong fri spillsykja, og rein.

⁴Og Jesus sa til han: Sjå til at du ikkje segjer dette til nokon, men gakk burt og te deg for presten, og ber fram det offeret som Moses hev sagt fyre, so du kann vitna for dei!

⁵Då han so gjekk inn i Kapernaum, kom ein hovudsmann og tala til han og sa:

⁶Herre, drengen min ligg lam heime og lid hardt.

⁷Jesus segjer: Skal eg koma og lækja han?

⁸Herre, svara hovudsmannen, eg er ikkje verd at du stig inn under mitt tak. Men seg berre eit ord, so vert drengen min god att!

⁹For eg er ein mann som må lyda dei som større er, og sjølv hev eg og hersveinar under meg; og segjer eg til ein av dei: Gakk! so gjeng han, og til ein annan: Kom! so kjem han, og til tenaren min: Gjer no det! so gjer han det.

¹⁰Då Jesus høyrde det, undra han seg, og sa til dei som var med han: Det segjer eg dykk for sant: Ikkje ein gong i Israel hev eg funne so stor ei tru.

¹¹Og det skal de vita, at mange skal koma både frå aust og frå vest og setja seg til bords med Abraham og Isak og Jakob i himmelriket;

¹²men dei som riket var etla åt, skal ut i myrkret utanfor, der dei græt og skjer tenner.

¹³So sa han til hovudsmannen: Gakk heim att! Det skal verta som du trudde. Og drengen vart god att i same stundi.

¹⁴Då Jesus kom heim til Peter, såg han at vermor hans låg sjuk og hadde heteflagor.

¹⁵So tok han henne i handi; då kvarv heteflagone burt, og ho stod upp og stelte for han.

¹⁶Um kvelden kom dei til han med mange som var forgjorde og hadde vonde ånder i seg, og han dreiv ut åndene med eit einaste ord, og alle som hadde vondt, gjorde han gode att.

¹⁷Soleis skulde det sannast det som Esaias, profeten, hev tala, når han segjer: Han tok våre sotter på seg og bar våre sykjor.

¹⁸Då Jesus såg at det hadde samla seg mykje folk ikring han, sa han til læresveinane: Lat oss fara yver til hi sida!

¹⁹I det same kom ein skriftlærd mann til han og sa: Meister, eg vil fylgja deg kvar du fer.

²⁰Då svara Jesus: Revane hev hi, og fuglane i lufti hev reir, men Menneskesonen hev ingen stad han kann leggja sitt hovud nedpå.

²¹Ein annan - ein av læresveinane hans - sa til han: Herre, lat meg fyrst få ganga heim og jorda far min!

²²Men Jesus svara: Fylg du meg, og lat dei daude jorda sine daude!

²³So gjekk han ut i båten, og læresveinane var med.

²⁴Um eit bel vart det so hard sjø at bårone slo yver båten; men han låg og sov.

²⁵Då gjekk dei burt til han og vekte han og sa: Herre, hjelp! Me gjeng under!

²⁶Kvi er de so redde? sa han; kor lite tru de hev! So stod han upp og truga vinden og sjøen, og det vart blikende stilt.

²⁷Og folk undra seg og sa: Kva mann er dette, at både vind og sjø må lyda han?

²⁸Då han kom yver på hi sida, til Gadarenarbygdi, møtte han tvo forgjorde, som kom ut or gravholone; dei var so ville og vonde at ingen kunde koma fram den vegen.

²⁹Og best det var, sette dei i og ropa: Kva vil du oss, du Guds Son? Er du komen hit for å plaga oss fyre tidi?

³⁰Eit godt stykke ifrå gjekk ein stor svineflokk på beite.

³¹So bad åndene: Driv du oss ut, so lat oss fara i svineflokken!

³²Gjer so då! svara han. Då for dei ut og for inn i svini. Og brått rusa heile flokken utyver stupet og ned i sjøen og drukna.

³³Gjætarane rømde, og då dei kom til byen, fortalde dei alt saman, og sa korleis det hadde gjenge med dei forgjorde.

³⁴Då gjekk alt byfolket ut imot Jesus, og då dei fekk sjå han, bad dei at han vilde fara burt ifrå bygdene deira.