Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Markus 10 Bible Online

Evangeliet etter Markus 10 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Markus 10

¹So tok han ut derifrå, og for til Judabygdene og bygdene på hi sida Jordan. Og folket samla seg att ikring han, og han lærde dei, som han var van med.

²Då kom det nokre farisearar og spurde han: Tru ein mann hev lov til å skilja seg ifrå kona si? Det var for å freista han dei spurde um det.

³Kva hev Moses sagt dykk fyre? sa Jesus.

⁴Moses gav lov til å skriva eit skilsmålsbrev og senda henne frå seg, svara dei.

⁵Då sa han til dei: Av di de er so hardhjarta, skreiv Moses den lovi for dykk.

⁶Men alt ifrå fyrste skapingstidi gjorde Gud dei til mann og kvinna.

⁷Difor skal mannen skiljast med far sin og mor si og halda seg hjå kona si,

⁸og dei tvo skal vera eitt kjøt. So er dei då ikkje lenger tvo, men eitt kjøt,

⁹og det som Gud hev bunde i hop, det skal ikkje menneskja skilja.

¹⁰Heime spurde læresveinane han att um det same.

¹¹Då sa han til dei: Den som skil seg frå kona si og gifter seg med ei onnor, bryt ekteskapet med henne og gjer hor.

¹²Og dersom ho skil seg frå mannen sin og gifter seg med ein annan, gjer ho hor.

¹³Og dei bar småborn til han, so han skulde røra ved dei, men læresveinane truga dei som bar dei.

¹⁴Då Jesus såg det, vart han harm og sa til dei: Lat småborni koma til meg; hindra dei ikkje! for Guds rike høyrer slike til.

¹⁵Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, han skal på ingen måte koma inn i det.

¹⁶So tok han dei i fanget og la hendene på dei og velsigna dei.

¹⁷Då han kom ut på vegen, sprang det ein fram og fall på kne for han og spurde: Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit æveleg liv?

¹⁸Kvi kallar du meg god? sa Jesus. Ingen er god utan ein - Gud!

¹⁹Bodi kjenner du: Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal ikkje slå under deg annan manns eigedom! Du skal æra far din og mor di!

²⁰Han svara: Meister, alt det hev eg halde frå eg var ung.

²¹Då såg Jesus på han og fekk han kjær. So sa han: Eitt vantar deg: Gakk burt og sel alt det du hev, og gjev det til dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen; og kom so og fylg meg!

²²Ved det ordet for det ein skugge yver andletet hans, og han gjekk sturen burt; for han åtte mykje.

²³Då såg Jesus kringum seg og sa til læresveinane sine: Kor vandt det er for den som eig mykje å koma inn i Guds rike!

²⁴Læresveinane stokk yver ordi hans. Men Jesus tok til ords att og sa: Kor vandt det er, borni mine, å koma inn i Guds rike for dei som set si lit til rikdom!

²⁵Det er lettare for ein kamel å ganga gjenom eit nålauga enn for ein rik å koma inn i Guds rike!

²⁶Då vart dei endå meir forfærde og sa til kvarandre: Kven kann då verta frelst?

²⁷Jesus såg på dei og sa: For menneske er det umogeleg, men ikkje for Gud; for alt er mogeleg for Gud.

²⁸Då tok Peter til ords og sa til han: Enn me som hev skilt oss med alt og fylgt deg!

²⁹Og Jesus svara: Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen som hev skilt seg med heim eller brør eller syster eller mor eller far eller born eller gardar for mi skuld og for evangeliet skuld,

³⁰utan at han skal få det att hundrad gonger - no i denne tidi heim og brør og syster og møder og born og gardar, alt um han jamt er i fåre, og i den verdi som kjem, eit æveleg liv.

³¹Men mange som no er med dei fyrste, skal då verta millom dei siste, og dei siste millom dei fyrste.

³²No var dei på vegen upp til Jerusalem. Jesus gjekk fyre dei, og dei undrast, og dei som fylgde, var forstøkte. Då samla han atter dei tolv ikring seg og tok til å tala til dei um det som skulde henda han:

³³No fer me upp til Jerusalem, og Menneskesonen skal gjevast i hendene på øvsteprestane og dei skriftlærde, og dei skal døma han frå livet og gjeva han yver til heidningane;

³⁴og dei skal spotta han og sputta på han og hudfletta han og drepa han; men tri dagar etter skal han standa upp att.

³⁵Jakob og Johannes, sønene åt Sebedeus, kom til han og sa: Meister, det er noko me vil beda deg um! Vil du gjera det for oss?

³⁶Kva vil de eg skal gjera for dykk? sa han.

³⁷Lova oss at me skal få sitja innmed deg i din herlegdom, ein på di høgre og ein på di vinstre sida! svara dei.

³⁸De veit ikkje kva de bed um, sa Jesus. Kann de drikka den skåli som eg drikk, eller taka den dåpen som eg tek?

³⁹Ja, det kann me, sa dei. Då sa Jesus til dei: Den skåli eg drikk, skal de drikka, den dåpen eg fær, skal de få;

⁴⁰men sætet ved mi høgre eller vinstre sida er det ikkje mi sak å gjeva burt; det lyt dei få som det er etla åt.

⁴¹Då dei ti høyrde det, tok dei til å harmast på Jakob og Johannes.

⁴²Då kalla Jesus dei kring seg og sa: De veit at dei som gjeld for fyrstar, råder yver folki sine, og stormennene deira hev velde yver dei.

⁴³Men so er det ikkje hjå dykk; den som vil verta stor millom dykk, lyt tena dei andre,

⁴⁴og den som vil vera den fyrste av dykk, lyt vera træl for dykk alle.

⁴⁵For Menneskesonen er ikkje heller komen for å tenast, men for å tena og gjeva sitt liv til løysepening for mange.

⁴⁶So kom dei til Jeriko. Då Jesus tok ut att frå Jeriko med læresveinane sine og ein svær folkehop, sat son åt Timeus, Bartimeus, ein blind tiggar, attmed vegen,

⁴⁷og då han høyrde det var Jesus frå Nasaret, tok han på å ropa: Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!

⁴⁸Mange truga han og sa han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: Davids son, gjer sælebot på meg!

⁴⁹Jesus stana og sa: Ropa han hit! Då ropa dei på den blinde og sa til han: Ver hugheil! Reis deg upp! Han ropar på deg.

⁵⁰So kasta han av seg kjolen og spratt upp og kom burt til Jesus.

⁵¹Og Jesus sa til han: Kva vil du at eg skal gjera for deg? Den blinde svara: Rabbuni, lat meg få att syni!

⁵²Då sa Jesus til han: Gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg. Og med ein gong fekk han att syni og fylgde Jesus på vegen.