Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Markus 11 Bible Online

Evangeliet etter Markus 11 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Markus 11

¹Då dei kom burtimot Jerusalem, til Betfage og Betania ved Oljeberget, sende Jesus tvo av læresveinane sine i veg og sa til dei:

²Gakk burt i den grendi som ligg beint framfor dykk! Med det same de kjem der, finn de ein fole som stend bunden, og som det endå aldri hev sete noko menneske på; den skal de løysa og koma hit med!

³Og dersom nokon segjer til dykk: Kvi gjer de det? so skal de svara: Herren treng um han, og sender han straks attende.

⁴So gjekk dei og fann folen; han stod bunden uti gata attmed ei dør, og dei løyste han.

⁵Nokre folk som stod der, sa til dei: Kva gjer de? løyser de folen?

⁶Dei svara so som Jesus hadde sagt; då let folket dei få han.

⁷So kom dei til Jesus med folen og la kjolane sine på han, og Jesus sette seg uppå.

⁸Og mange breidde klædi sine på vegen, andre strådde lauv, som dei hadde henta frå marki.

⁹Og dei som gjekk fyre, og dei som fylgde etter, ropa: Hosianna! Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!

¹⁰Velsigna vere vår far Davids rike som kjem! Hosianna i det høgste!

¹¹So kom han til Jerusalem og gjekk inn i templet. Der såg han seg ikring allstad; men då det tok til å kvelda, gjekk han ut til Betania med dei tolv.

¹²Dagen etter, då dei gjekk frå Betania, kjende han seg svolten.

¹³Langt burte såg han eit fiketre med lauv på; han gjekk burtåt og vilde sjå um han kunde finna noko på det; men då han kom dit, fann han ikkje anna enn lauv; for det var ikkje tidi for fikor.

¹⁴Då tala han til treet og sa: Gjev aldri i verdi nokon må koma til å eta frukt av deg meir! Og det høyrde læresveinane på.

¹⁵Då dei kom til Jerusalem, gjekk han inn i templet og tok til å driva ut dei som selde og kjøpte i heilagdomen; han velte bordi åt pengevekslarane og krakkane åt dei som selde duvor,

¹⁶og let ingen få lov til å bera nokon reidskap gjenom templet.

¹⁷Og han lærde dei og sa: Stend det ikkje skrive: Mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk? Men de hev gjort det til eit røvarbol.

¹⁸Øvsteprestane og dei skriftlærde fekk høyra det, og lurde på korleis dei skulde få rudt han or vegen; for dei var redde han, av di folket var hugtekne av læra hans.

¹⁹Men når det leid til kvelds, gjekk han alltid ut or byen.

²⁰Då dei tidleg um morgonen gjekk framum fiketreet, såg dei at det hadde turka radt ifrå roti.

²¹Peter kom i hug dei ordi Jesus hadde lyst, og sa: Meister, sjå fiketreet som du bannstøytte, hev turka!

²²Då tok Jesus til ords og sa: Hav tru til Gud!

²³Det segjer eg dykk for sant: Um nokon segjer til dette fjellet: Lyft deg upp og kasta deg i havet! og ikkje hev tvil i hjarta, men trur at det vil ganga som han segjer, so skal det ganga som han vil.

²⁴Difor segjer eg dykk: Kva de bed um og ynskjer etter, so tru visst at de alt hev fenge det - då fær de det!

²⁵Og når de stend og bed, og hev noko imot einkvan, so tilgjev honom det! Då skal og Far dykkar i himmelen tilgjeva dykk for misgjerningane dykkar!

²⁶Men um de ikkje tilgjev, skal ikkje heller Far dykkar i himmelen tilgjeva dykkar misgjerningar.

²⁷So kom dei til Jerusalem att. Og medan han gjekk ikring i templet, kom øvsteprestane og dei skriftlærde og styresmennene burt til han

²⁸og sa: Kva rett hev du til å gjera dette, eller kven gav deg retten til å gjera det?

²⁹Jesus sa: Eg vil spyrja dykk um ein ting; svara meg, so skal eg segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette:

³⁰Var dåpen åt Johannes frå himmelen eller frå menneske? Svara meg!

³¹Då la dei yver med kvarandre og sa: Svarar me: Frå himmelen, so segjer han: Kvi trudde de han då ikkje?

³²Lat oss heller svara: Frå menneske! - men det torde dei ikkje for folket; for alle trudde at Johannes var retteleg ein profet.

³³So svara dei han: Det veit me ikkje. - Då segjer ikkje eg dykk heller kva rett eg hev til å gjera dette, sa Jesus.