Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Markus 3 Bible Online

Evangeliet etter Markus 3 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Markus 3

¹Då Jesus ein annan gong gjekk inn i ei synagoga, var det ein mann der som hadde ei nomi hand,

²og dei gjætte på han, um han vilde lækja mannen på sabbaten, so dei kunde få noko å klaga han for.

³Då sa han til mannen med den nomne handi: Reis deg upp og kom fram!

⁴Og til dei andre sa han: Er det rett å gjera godt på sabbaten eller å gjera vondt - berga liv eller drepa? Dei tagde.

⁵Då såg han rundt ikring på dei, både harm og sorgfull for di dei var so harde og stride. So sa han til mannen: Rett fram handi! Då rette han henne fram, og handi hans vart like god att.

⁶Men farisearane gjekk ut og tok straks til å samråda seg med Herodes-mennene korleis dei skulde få rudt han or vegen.

⁷So for Jesus med læresveinane sine burt til sjøen, og ein stor folkehop frå Galilea og frå Judaland fylgde med,

⁸og frå Jerusalem og Idumea og bygdene på hi sida Jordan og kring Tyrus og Sidon kom dei til han i flokketal, då dei høyrde um alt det han gjorde.

⁹Då sa han til læresveinane at det skulde liggja ein båt ferdig til han for folkemengdi skuld, so dei ikkje skulde trengja han;

¹⁰for han lækte mange, so alle som hadde eikor plaga, trengde seg innpå han og vilde få taka i han.

¹¹Og kvar gong dei ureine åndene såg han, kasta dei seg ned for føtene hans og ropa: Du er Guds Son!

¹²Men han forbaud dei både tidt og strengt å gjera han kjend.

¹³So gjekk han upp i fjellet og kalla til seg dei han sjølv vilde, og dei kom til han.

¹⁴Og han valde ut tolv, som skulde vera med han, og som han vilde senda ut til å tala for folket,

¹⁵og vilde gjeva makt til å driva ut vonde ånder.

¹⁶Det var Simon - han kalla han Peter -

¹⁷og Jakob, son åt Sebedeus, og Johannes, bror hans Jakob - dei kalla han Boanerges, det er toresveinane -

¹⁸og Andreas og Filip og Bartolomeus og Matteus og Tomas og Jakob, son åt Alfeus, og Taddeus og Simon Kananeus

¹⁹og Judas Iskariot, han som sidan sveik han.

²⁰Med det same dei kom heim, samla folket seg i hop att, so dei kunde ikkje ein gong få seg mat.

²¹Då hans eige folk fekk høyra det, for dei heimantil og vilde få tak i han; for dei sa: Han må vera frå vitet!

²²Men dei skriftlærde, som var komne ovantil Jerusalem, sa: Be'elsebul hev fare i han! og: Det er djevlehovdingen sjølv som hjelper han til å driva ut djevlar.

²³Då kalla han dei til seg og tala til dei i likningar: Korleis kann Satan driva ut Satan?

²⁴Kjem eit rike i strid med seg sjølv, so kann det riket ikkje standa,

²⁵og kjem eit hus i strid med seg sjølv, so kann det huset ikkje standa.

²⁶Set no Satan seg upp mot seg sjølv og kjem i strid med seg sjølv, kann ikkje han standa seg; då er det ute med han.

²⁷Men ingen kann ganga inn i huset til ei kjempa og rana det som i huset er, hev han ikkje fyrst lagt kjempa i band; då kann han plundra huset.

²⁸Det segjer eg dykk for sant: Alt skal tilgjevast menneskeborni, både synder og spottord, kor mykje dei spottar;

²⁹men den som spottar den Heilage Ande, fær i all æva ikkje tilgjeving; han er saka i ei æveleg synd -

³⁰det var for di dei sa: Han hev ei urein ånd i seg.

³¹So kom mor hans og brørne hans; dei vart ståande utanfor, og sende bod til han um han vilde koma ut.

³²Det sat ein stor flokk kringum han, og dei sa til han: Sjå, mor di og brørne dine stend utanfor og spør etter deg!

³³Kven er mor mi og brørne mine? svara han.

³⁴So såg han rundt på dei som sat i ein ring kringum han, og sa: Sjå det er mor mi og brørne mine!

³⁵Den som gjer det Gud vil, han er bror min og syster mi og mor mi.