Read nynorsk 1938 Evangeliet etter Lukas 17 Bible Online

Evangeliet etter Lukas 17 - nynorsk 1938 bible

Evangeliet etter Lukas 17

¹Sidan sa han til læresveinane sine: Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

²Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans, og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

³Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala han til rettes, og angrar han, so tilgjev han!

⁴Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: Eg angrar! so skal du tilgjeva han.

⁵Apostlane sa til Herren: Gjev oss meir tru!

⁶Herren svara: Hadde de tru som eit senapskorn, so kunde de segja til dette morbærtreet: Rykk deg upp og røt deg i havet! og det skulde lyda dykk.

⁷Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til han når han kjem heim frå marki: Kom straks og set deg til bords?

⁸Segjer han ikkje heller: Stell til kveldsmaten åt meg, bind upp klædi dine og gakk meg til handa medan eg et og drikk! sidan kann du eta og drikka?

⁹Takkar han vel drengen for di han gjorde det som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

¹⁰Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: Me er uturvande tenarar! Me hev ikkje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.

¹¹Medan han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilea,

¹²bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti mann som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

¹³og ropa høgt: Jesus, meister, gjer sælebot på oss!

¹⁴Då Jesus vart var dei, sa han til dei: Gakk og té dykk fram for prestane! Og medan dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

¹⁵Ein av dei kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

¹⁶og kasta seg å gruve framfor føtene hans og takka han; det var ein samaritan.

¹⁷Då tok Jesus til ords og sa: Vart dei ikkje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

¹⁸Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?

¹⁹So sa han til mannen: Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.

²⁰Farisearane spurde han ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han dei so: Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

²¹Ein kann ikkje heller segja: Sjå her er det! eller: Der er det! For Guds rike, det er inni dykk.

²²Sidan sa han til læresveinane: Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagane då Menneskesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

²³Dei kjem til å segja til dykk: Sjå der er han! Sjå her! Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter dei!

²⁴For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskesonen den dagen han kjem.

²⁵Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota han ifrå seg.

²⁶Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskesonen kjem:

²⁷dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

²⁸Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

²⁹men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svovel frå himmelen og tynte dei alle.

³⁰På same vis skal det vera den dagen Menneskesonen syner seg.

³¹Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje stiga ned og henta dei; heller ikkje må den som er utpå marki, ganga heim att.

³²Kom i hug kona åt Lot!

³³Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

³⁴Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

³⁵Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

³⁶Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.

³⁷Då tok læresveinane til ords og sa: Kvar, Herre? Han svara: Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.